Saltar ao contido principal
Exercicio 2022

2. O Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas

Os ingresos no IRPF medraron un 15,8% en 2022, acadando os 109.485 millóns, case 15.000 millóns máis que o ano anterior, preto da metade do crecemento dos ingresos totais. As razóns que explicaron o incremento foron o aumento do emprego (en particular no sector privado), a subida de salarios e pensións medias, e a do tipo efectivo consecuencia da mesma. A estes factores, hai que engadir os bos resultados da declaración anual de 2021 presentada a finais de xuño de 2022 e o crecemento dos beneficios das empresas persoais.

As rendas brutas dos fogares medraron un 8,1% (Cadro 2.1 ), dous puntos máis que o ano anterior. Todos os seus compoñentes melloraron, coa excepción das prestacións por desemprego e as ganancias patrimoniais (que en 2021 xa se situaron en cifras soas por debaixo dos máximos de 2006 e 2007). O crecemento foi especialmente intenso nas rendas privadas, arredor do 11 %por segundo ano consecutivo. Pola súa banda, as rendas de orixe público mostraron un avance algo máis moderado, limitadas polas menores prestacións por desemprego, cun incremento próximo ao 8 %nas pensións e de arredor do 5 %nos salarios públicos.

O principal compoñente das rendas dos fogares, as rendas do traballo, medrou un 7,0% en 2022 (4,2% en 2021, Cadro 2.1 ). Dentro dos seus principais compoñentes, o crecemento de salarios e pensións foi maior que o acadado un ano antes, mentres que as prestacións por desemprego diminuíron debido tanto ao menor número de desempregados como ao descenso da prestación media. A evolución da masa salarial no sector privado e público foi moi distinta: no primeiro caso aumentou un 10,5%, mentres que no segundo só fixoo un 4,7% (Cadro 2.2 ).

No sector privado pódense distinguir claramente dous partes no ano (Gráfico 2.1). Na primeira, cando a comparación aínda se producía con períodos afectados por restricións á actividade, o bo comportamento do emprego permitiu que se rexistrasen incrementos no medio do 12,6 %. Na segunda, a paulatina desaceleración do emprego freou o crecemento da masa salarial (no cuarto trimestre o aumento xa foi só do 7,6 %). As rendas medias, en cambio, mostraron o perfil contrario, con maiores incrementos a medida que avanzaba o ano. O perfil foi similar nas Grandes Empresas e nas pemes, aínda que a ralentización da masa salarial foi maior nestas últimas (Gráfico 2.2), tamén consecuencia da comparación na primeira parte de ano con períodos con restricións que afectaban máis ás pequenas empresas.

Gráfico 2.1. Composición do crecemento dos salarios privados entre a variación do salario medio e o número de asalariados.

Gráfico 2.2. Variación anual interanual da masa salarial nas grandes empresas e pemes societarias.

A masa salarial no sector público, pola súa banda, medrou un 4,7%, taxa similar á rexistrada un ano antes, aínda que por razóns diferentes. En 2021 o incremento sustentouse no maior aumento do emprego, mentres que o rendemento medio se mantivo relativamente estable, afectado precisamente pola entrada de novos asalariados con retribucións medias máis baixas. Porén, a razón principal do incremento da masa salarial en 2022 foron as maiores retribucións medias. E, a diferenza do observado no sector privado, neste caso o ritmo de crecemento da masa salarial foi aumentando de forma moderada ao longo do ano, desde o 3,2% do primeiro trimestre ata o 3,8% do terceiro, repuntando ata o 8% a finais de ano, ao ingresarse no último trimestre a paga adicional en compensación da subida dos prezos (Gráfico 2.3).

Gráfico 2.3. Composición do crecemento dos salarios públicos entre a variación do salario medio e o número de asalariados.

Por último, as pensións públicas mantiveron ao longo do ano crecementos no medio do 6,8 %, tras o forte incremento do primeiro trimestre debido á paga compensatoria recibida en xaneiro pola desviación de prezos en 2021. A pensión media medrou un 6,6%, subida que ten a súa orixe na recuperación da perda de poder adquisitivo do ano anterior, nunha maior subida anual (Cadro 2.2 e Gráfico 2.4) e, como vén sendo habitual, no efecto alcista froito da incorporación de pensionistas con pensións medias superiores aos que xa estaban no sistema.

Gráfico 2.4. Composición do crecemento da masa de pensións entre a variación da pensión media e o número de pensionistas.

Estímase que en 2022 o conxunto das rendas de capital dos fogares (mobiliario, arrendamentos e ganancias patrimoniais) medrou un 12,3%, igualando o incremento estimado para 2021 e superando xa os niveis previos á pandemia (Cadros 2.1, 2.4,  2.5 e 2.6 ), aínda que aínda non se acadou o peso que estas rendas representaban entón sobre o total das rendas brutas dos fogares (Gráfico 2.5).

Gráfico 2.5. Rendas do capital dos fogares (mobiliario, arrendamentos e ganancias patrimoniais), importe e peso porcentual sobre a renda bruta dos fogares.

Como vén sendo habitual, obsérvanse comportamentos moi diferentes entre os distintos tipos de activos. Tras caer un 2,5% en 2021, as rendas de capital mobiliario medraron por riba do 27 %en 2022 (Gráfico 2.6), grazas ao bo comportamento do seu compoñente principal, os dividendos, que aumentaron algo máis do 37 %, tras dous anos de caídas. Destaca, non tanto pola súa contía, senón pola ruptura dunha tendencia que se prolongou moitos anos, a paulatina recuperación dos intereses de contas bancarias, en resposta á nova situación dos tipos de xuro. A pesar deste intenso avance, o nivel acadado en 2022 polas rendas de capital mobiliario quedou aínda lixeiramente por debaixo do observado antes da pandemia.

Gráfico 2.6. Rendas do capital mobiliario, importe e peso porcentual sobre a renda bruta dos fogares.

Á positiva evolución das rendas de capital, tamén contribuíu o aumento das rendas procedentes do arrendamento de inmobles (14% fronte ao 3,8% precedente), que son, desde o ano 2015, as que maior peso teñen sobre o total das rendas do capital. De feito, a súa importancia sobre o conxunto das rendas dos fogares foi crecente (coa excepción do retroceso motivado pola pandemia). A recuperación destas rendas foi especialmente intensa en 2022, observandose tanto nos arrendamentos de locais (que están suxeitos a retención), como nos de vivendas. A pesar diso , non conseguiron igualar o peso que representaban sobre o total das rendas dos fogares antes da pandemia (Gráfico 2.7).

Gráfico 2.7. Rendas de arrendamentos, importe e peso porcentual sobre a renda bruta dos fogares.

Pola súa banda, as ganancias patrimoniais medraron un 1,9% sobre a xa moi elevada cifra de 2021 (nese ano o crecemento foi case do 35 %). Unha parte desa moderación ten que ver coas ganancias ligadas aos fondos de investimento que se reduciron nun 20,6 %tras os fortes crecementos do tramo final de 2021. No referente ás rendas das empresas persoais, estímase que aumentaron un 16,8% en 2022, crecemento moi elevado, máis se se ten en conta o bo resultado que mostraron en 2021 (31%, Cadro 2.8 ), cando lograron superar amplamente os niveis anteriores a 2020. Como acontece cos salarios privados, o beneficio destas empresas medrou con maior intensidade no primeiro semestre do ano, ao estar moi concentradas en actividades que se viron especialmente afectadas polas restricións asociadas á pandemia e que se prolongaron ata a primeira metade de 2021. A desaparición deste efecto comparación, así como a ralentización da actividade, fixo que o avance fóra menor na última parte do ano. Non obstante, o crecemento anual segue sendo alto se se compara co incremento medio observado en anos anteriores (no período 2013-2019 estivo arredor do 6 %; en 2019 foi do 2,6 %).

Gráfico 2.8. Ganancias de patrimonio, importe e peso porcentual sobre a renda bruta dos fogares.

No referente ás rendas das empresas persoais, estímase que aumentaron un 16,8% en 2022, crecemento moi elevado, máis se se ten en conta o bo resultado que mostraron en 2021 (31%, Cadro 2.8 ), cando lograron superar amplamente os niveis anteriores a 2020. Como acontece cos salarios privados, o beneficio destas empresas medrou con maior intensidade no primeiro semestre do ano, ao estar moi concentradas en actividades que se viron especialmente afectadas polas restricións asociadas á pandemia e que se prolongaron ata a primeira metade de 2021. A desaparición deste efecto comparación, así como a ralentización da actividade, fixo que o avance fóra menor na última parte do ano. Non obstante, o crecemento anual segue sendo alto se se compara co incremento medio observado en anos anteriores (no período 2013-2019 estivo arredor do 6 %; en 2019 foi do 2,6 %).

O tipo efectivo sobre as rendas brutas dos fogares aumentou un 4,6% (Cadro 2.1 e Gráfico 2.9). O aumento do tipo debeuse ao incremento das rendas medias en salarios e pensións, pola súa parte orixinadas polas revisións derivadas do proceso inflacionista iniciado a finais do ano anterior e, no caso das pensións, pola incorporación de novos pensionistas no sistema con maiores pensións medias. Ademais, continuou a perda de importancia das prestacións por desemprego, que teñen tipos medios case nulos, o que tamén empurrou á alza o tipo efectivo total.

O IRPF reportado medrou en 2022 un 13% (Cadro 2.1 ) tras aumentar un 11,9% en 2021. Non se rexistrara unha taxa tan elevada desde o ano 2006. Este incremento é resultado do aumento das bases nun 8,1 %e do tipo nun 4,6 %.

As retencións sobre as rendas do traballo e actividades económicas medraron un 12,4% (Cadro 2.3 ). Esta positiva evolución apoiouse no bo comportamento das rendas, que se incrementaron nun 7,3 %e no aumento do tipo efectivo nun 4,7 %(Gráfico 2.10). A importancia de ambos os dous factores, porén, varía dependendo de cal sexa a retención que se analice. Así, a principal causa de que as retencións sobre os salarios medrasen un 11,6% foi o aumento nun 9 %da masa salarial. O incremento volveu ser maior nas retencións do sector privado (13,6 %), con fortes aumentos tanto nas Grandes Empresas (12,6% fronte ao 5,1% de 2021) como nas pemes (15,7%, taxa similar a acadádaa o ano anterior). As retencións sobre salarios no sector público medraron algo menos, un 7%, debido a un crecemento máis moderado da masa salarial (4,7 %). A subida do tipo explica uns tres puntos do aumento das retencións no caso dos salarios privados e arredor de dous puntos nos públicos. Pola súa banda, nas pensións o aumento do tipo situouse arredor do 9 %. Isto, unido ao incremento das rendas, fixo que as retencións medrasen un 17% no ano.

Canto ás retencións á empresa, tanto os pagamentos fraccionados como as retencións sobre actividades económicas, aumentaron por segundo ano a bo ritmo (un 17,7% os primeiros e un 10,9% as segundas), grazas á positiva evolución dos beneficios das empresas persoais.

As retencións sobre rendas do capital medraron un 17,6%, (Cadro 2.1 ). O incremento foi especialmente intenso nas retencións sobre as rendas de capital mobiliaria (27,2 %), pero non abondou para recuperar o nivel acadado en 2019. As retencións por arrendamentos, principalmente de locais, subiron un 11,5%, máis do dobre da taxa rexistrada o ano anterior, igualando xa o nivel rexistrado en 2019. Pola súa banda, as retencións derivadas das ganancias patrimoniais procedentes de fondos de investimento caeron un 20,6%, tras os intensos crecementos experimentados nos dous anos previos.

Os ingresos no IRPF aumentaron un 15,8% (fronte ao 7,5% de 2021), taxa que supera en case tres puntos acadádaa polos impostos reportados, grazas ao bo resultado da declaración anual asociada ao exercicio 2021 e ingresada en 2022. A cota positiva aumentou significativamente (un 25,4 %) polo crecemento das rendas non suxeitas por completo a retención ou pagamento a conta (rendas de actividades empresariais e ganancias patrimoniais), ademais de polo efecto dos cambios normativos (subida de tipos na base do aforro e modificación dos límites nas achegas a plans de pensións) aprobados nos OXE de 2021. Os ingresos por retencións sobre rendementos do traballo e actividades económicas medraron un 12,6%, duplicando a taxa acadada o ano anterior. O aumento no sector privado foi algo maior que no público (12,9% e 11,7% respectivamente). Dentro do primeiro, foron os ingresos asociados ás pemes os que tiveron un comportamento máis dinámico, cun incremento do 17,3 %fronte ao 10,7% das Grandes Empresas. Cabe sinalar que o desprazamento a caixa tivo unha incidencia distinta segundo o tipo de empresa. Así, os ingresos das Grandes Empresas medraron dous puntos por debaixo das súas retencións reportadas, ao desprazarse a 2023 as correspondentes a decembro de 2022, que tiveron un comportamento mellor ás asociadas a decembro de 2021 e recadadas en 2022. E o contrario ocorre coas pemes, onde os ingresos asociados á devindicación do último trimestre de 2021 e ingresados en 2022, foron superiores aos vinculados á devindicación do último período de 2022, que se desprazaron ao seguinte ano.

Nos ingresos por retencións das AA .PP., os procedentes de salarios medraron algo máis do 6 %, mentres que os de pensións escalaron ata o 18,3%. Como xa se comentou, nos salarios o crecemento do salario medio foi aumentando a medida que avanzaba o ano, agudizandose esta tendencia no cuarto trimestre, ao recoller a paga adicional en compensación da subida dos prezos. O aumento do tipo medio derivado do maior salario medio, canda o crecemento do emprego, configuran o perfil crecente dos ingresos por retencións sobre os salarios públicos. Nas pensións, pola contra, a recadación foi maior no primeiro trimestre, ao recoller os ingresos asociados á paga compensatoria pola desviación de prezos en 2021. Tras o forte rexistro do primeiro trimestre, estas retencións mantiveron ritmos elevados todo o ano, consecuencia da maior pensión media e da consecuente subida do tipo efectivo.

O segundo elemento que explica a positiva evolución da recadación por IRPF foi o elevado crecemento que experimentaron os ingresos da declaración anual, que achegaron uns 3.300 millóns máis que o ano anterior. As razóns deste resultado son dous: o efecto das medidas normativas (subida de tipos na base do aforro e modificación dos límites nas achegas a plans de pensións, que supuxeron en conxunto 691 millóns que afectan preferentemente a contribuíntes con cota diferencial positiva) e un crecemento máis elevado en rendas non suxeitas a retención e nos tramos superiores da distribución. No referente ás devolucións, as ligadas á declaración anual diminuíron un 1,6% e, dentro destas , as asociadas a solicitudes de devolución da Campaña de Renda de 2021 caeron un 2,4% con respecto ás vinculadas á campaña anterior.

Como xa aconteceu en 2021, o bo comportamento das pemes en 2022 tamén se observou nos pagamentos fraccionados das empresas persoais, que medraron un 21,7%, superando en 716 millóns os ingresos do ano anterior. Este rexistro é bastante reseñable, máis se se ten en conta que xa en 2021 medraron por riba do 17 %, e que nos anos en que esta variable tivo unha evolución favorable, os incrementos con respecto ao ano previo rondaban os 200 millóns.

Os ingresos asociados ás retencións sobre o capital mobiliario medraron un 9,5%, moi por debaixo das retencións reportadas, lastradas polos menores ingresos por dividendos asociados á devindicación de decembro de 2021 e ingresados en 2022. O crecemento dos ingresos en 2021 e 2022 non abondou para contrarrestar a perda sufrida na pandemia, de xeito que aínda non se recuperou o nivel acadado por estas retencións en 2019. Non acontece o mesmo cos ingresos por retencións sobre arrendamentos, que tras medrar un 11,3% en 2022 xa superaron o nivel pre pandemia. Pola súa banda, os ingresos asociados ás retencións sobre fondos de investimento reducíronse un 10,8%, tras o intenso crecemento rexistrado o ano anterior. A pesar do retroceso, seguen en niveis moi elevados, xa que superan nuns 400 millóns os ingresos medios obtidos por esta figura no período 2014-2020 (case un 73% máis).

Por último, hai que sinalar que en 2022 rompeuse de novo o que adoitaba ser o patrón habitual da liquidación anual da Asignación á Igrexa Católica. A devandita liquidación adoitábase facer en xaneiro polos saldos pendentes da declaración de dous anos antes. Porén, a correspondente a 2021 que debería haberse pago en xaneiro de 2023, adiantouse a decembro de 2022. Ademais, en 2021 as devolucións asociadas á Asignación á Igrexa Católica foron inferiores ao normal, xa que a liquidación correspondente a 2019 tamén se adiantou, a decembro de 2020. A consecuencia de ambos os dous movementos foi que as devolucións por este concepto en 2022 superaron en máis de 240 millóns as realizadas un ano antes, afectando negativamente aos ingresos.