A coordinación entre o Estado e as Facendas Forais vén establecida nos principios xerais de coordinación e colaboración recollida, respectivamente, nos artigos 5 e 4 do Convenio e do Concerto Económico.

A coordinación entre o Departamento de Inspección Financeira e Tributaria (DIFT) e as Facendas Forais, encadrada dentro do Plan de Control Tributario e Aduaneiro, abarca todos os ámbitos competenciais do DIFT . Polo tanto, estamos falando de coordinación en actuacións inspectoras; en actuacións xestoras a través da xestión das grandes empresas; actuacións coordinadas en materia de auditoría informática; de intercambios de información, xa sexa a nivel internacional como nacional; actuacións a nivel internacional e outro actividades afíns.

A necesaria coordinación entre a Administración Tributaria Estatal e as Administracións Tributarias Forais, e especificamente a través do DIFT , fundaméntase en dous feitos básicos. En primeiro lugar, as Facendas Forais, en xeral, carecen de competencias máis alá do seu ámbito territorial. En segundo lugar, todas as Administracións teñen o deber de colaborar na asistencia e o control dos contribuíntes.

A coordinación entre o DIFT e as Facendas Forais centralízase a través da Subdirección Xeral de Planificación e Control (SGPLACO), co fin de conseguir unha homoxeneidade de criterios en materia de tributación foral con independencia do domicilio fiscal dos contribuíntes e competencia inspectora respecto destes últimos.

É importante destacar que, no ámbito da coordinación, existen catro Administracións Tributarias Forais: Navarra, Áraba, Guipúscoa e Biscaia. Isto implica diferentes escenarios de colaboración, xa que, fronte á idea xeneralizada de que as normas son idénticas, a realidade é que existen numerosas diferenzas que levan a ter que afrontar diferentes procedementos de coordinación. A coordinación varía segundo se se trata da Facenda Foral de Navarra ou das Deputacións forais vascos, e dentro destas últimas tamén existen diferenzas en función das súas necesidades e características organizativas.

Nos últimos anos, como consecuencia das constantes modificacións do Convenio e do Concerto Económico, xurdiu a necesidade dunha maior coordinación entre o DIFT e as Facendas Forais. Isto manifestouse na aparición de novos procedementos de colaboración, entre os que debemos destacar a obrigatoriedade de aplicar o principio de Regularización Íntegra en materia de IVE, tanto a nivel de persoas xurídicas como físicas, así como, a nivel de operacións entre contribuíntes de competencia estatal e foral, tanto de tributación individual, a unha soa Administración, como de maneira conxunta, a varias Administracións.

Así mesmo, cabe facer fincapé na necesidade de coordinación na regularización de operacións vinculadas entre contribuíntes de varios ámbitos competenciais. Neste caso non estaremos só ante a necesidade de coordinarnos entre dúas administracións, senón que poden chegar a estar implicadas as cinco administracións tributarias, como se indica anteriormente.

A coordinación a nivel de actuacións inspectoras persegue obxectivos xerais tales como a loita contra a fraude, a prevención da deslocalización tributaria, liñas de traballo homoxéneo, a aplicación de criterios do Convenio e o Concerto Económico e, pola súa parte, intentar evitar, ou polo menos reducir, a conflitividade entre as diferentes Administracións Tributarias, reducindo os seus efectos negativos para os contribuíntes.

Co fin de conseguir estes obxectivos é precisa a coordinación das actuacións dos actuarios distribuídos por todo o territorio nacional, para os efectos de obter un funcionamento homoxéneo dentro da Axencia Tributaria, a nivel de criterios e procedementos.

A coordinación abarca a todo tipo de actuacións do DIFT , non só actuacións de control dos órganos de Inspección, senón tamén de asistencia a través dos órganos de Xestión das grandes empresas e actuacións realizadas polas oficinas nacións incardinadas na estrutura do Departamento, e moi especialmente polo Equipo Central de Información da ONIF .

Abarca a todo tipo de contribuíntes, sen distinción algunha. Non obstante, o colectivo sobre o que, tradicionalmente, se focaliza a coordinación é o correspondente ao dos obrigados tributarios que deben tributar de maneira conxunta a máis dunha Administración, en especial en materia do Imposto sobre Sociedades e no IVE. Estes obrigados tributarios son persoas xurídicas con volumes de operación que superan os 10 millóns de euros. As obrigas tributarias destes contribuíntes son máis complexas e, por iso, requiren de asistencia por parte das Administracións e que estas coordínense para reducir a citada complexidade.

Dentro das actuacións de coordinación pódense citar cambios de domicilio fiscal, retencións individuais e de grupos fiscais, porcentaxes de tributación, intercambios DAC (información transfronteiriza), acordos previos de valoración, Subministración Inmediata de Información (SII), liquidación vinculada a delito, operacións vinculadas ou coordinación IVA-ITP entre Comunidades Autónomas de Réxime Común e as Facendas Forais, entre outras actuacións.

En conclusión, a necesidade de coordinación entre o Departamento de Inspección e as Facendas Forais é parte fundamental das funcións do DIFT , en prol de, sempre, de facilitar o cumprimento das obrigas tributarias dos contribuíntes no ámbito da tributación foral, así como de efectuar un control homoxéneo en todo o territorio nacional.