G) Indemnizacións exentas derivadas da extinción do contrato de traballo por causas obxectivas.

Nos despedimentos por algunha das causas obxectivas a que se refire o artigo 52 do Estatuto dos Traballadores, estará exenta a indemnización percibida que non supere o importe de 20 días de salario por ano traballado, cun máximo de 12 mensualidades.

Con esta finalidade as causas obxectivas a que se refire o artigo 52 do Estatuto dos Traballadores e polas que o contrato pode extinguirse cunha indemnización exenta de 20 días de salario por ano traballado, cun máximo de 12 mensualidades son as seguintes:

• Por ineptitude do traballador coñecida ou sobrevida con posterioridade á súa colocación efectiva na empresa. A ineptitude existente con anterioridade ao cumprimento dun período de proba non poderá alegarse con posterioridade ao devandito cumprimento.
• Por falta de adaptación do traballador ás modificacións técnicas operadas no seu posto de traballo, cando os devanditos cambios sexan razoables. Previamente o empresario deberá ofrecer ao traballador un curso dirixido a facilitar a adaptación ás modificacións operadas. O tempo destinado á formación considerarase en todo caso tempo de traballo efectivo e o empresario aboará ao traballador o salario medio que viñese percibindo. A extinción non poderá ser acordada polo empresario ata que transcorresen, como mínimo, dous meses desde que se introduciu a modificación ou desde que finalizou a formación dirixida á adaptación.
• No caso de contratos por tempo indefinido concertados directamente por entidades sen ánimo de lucro para a execución de plans e programas públicos determinados, sen dotación económica estable e financiada polas Administracións Públicas mediante consignacións orzamentarias ou extraorzamentarias anual consecuencia de ingresos externos de carácter finalista, pola insuficiencia da correspondente consignación para o mantemento do contrato de traballo de que se trate.

A diferenza do anterior, cando o contrato se extinga polas  causas  contempladas na letra c) do artigo 52 do Estatuto dos Traballadores, isto é, cando concorra algunha das  causas económicas,  técnicas, organizativas,  de produción ou por forza maior prevista no artigo 51.1 do Estatuto dos Traballadores e afecte a un número inferior de traballadores do establecido no devandito artigo, quedará exenta a parte de indemnización percibida que non supere os límites establecidos con carácter obrigatorio no mencionado Estatuto para o despedimento improcedente (33 días por ano de servizo ata un máximo de 24 mensualidades coa aplicación, se é o caso, do réxime transitorio para contratos formalizados con anterioridade ao 12 de febreiro de 2012).

Neste sentido debe indicarse que o despedimento colectivo e o despedimento obxectivo responden ás mesmas causas económicas,  técnicas, organizativas e de produción e natureza. A diferenza unicamente radica no número de traballadores afectados. Cando a extinción afecte a un número de traballadores iguais ou superiores ao establecido no artigo 51.1 do Estatuto dos Traballadores deberase seguir o procedemento previsto no devandito artigo para o despedimento colectivo.