Saltar ao contido principal
Manual práctico de Renda 2022.

Rendementos de traballo por natureza

Normativa: Art. 17.1 Lei IRPF

En particular, compréndense entre os rendementos íntegros do traballo:

  1. Os soldos e salarios.

  2. As prestacións por desemprego.

    As devanditas prestacións percibidas por desemprego na  modalidade de pagamento único  decláranse exentas no artigo 7 da Lei do IRPF.

  3. As remuneracións en concepto de gastos de representación.

  4. As dietas e asignacións para gastos de viaxe, agás os de locomoción e os conside­rados normais de manutención e estancia en establecementos de hostalaría cos límites regulamentariamente establecidos que máis adiante coméntanse.

    Véxase ao respecto as dietas e asignacións para  gastos de locomoción e gastos normais de manutención e estancia de gravame  a que se refire o artigo 9 do Regulamento do IRPF.

  5. As contribucións ou achegas satisfeitas polos promotores de plans de pensións previstas no texto refundido da Lei de regulación dos plans e fondos de pensións, aprobado polo Real decreto Lexislativo 1/2002, do 29 de novembro (BOE de 13 de diciem­bre), ou polas empresas promotoras previstas na Directiva (UE) 2016/2341 do Parlamento Europeo e do Consello do 14 de decembro de 2016, relativa ás actividades e a supervisión de fondos de pensións de emprego.

    Precisión: aínda que o artigo 17.1.e)  da Lei do IRPF refírese á Directiva 2003/41/CE do Parlamento Europeo e do Consello, do 3 de xuño de 2003, esta foi  derrogada  con efectos 13 de xaneiro de 2019,  pola Directiva (UE) 2016/2341, que ademais establece que  as referencias á Directiva 2003/41/CE entenderanse feitas a ela.

  6. As contribucións ou achegas satisfeitas polos empresarios para facer fronte aos compromisos por pensións nos termos previstos pola disposición adicional primeira do texto refundido da Lei de regulación dos plans e fondos de pensións, aprobado polo Real decreto Lexislativo 1/2002, anteriormente citado, e na súa normativa de desenvolvemento, cuan­do aquelas sexan imputadas ás persoas a quen se vinculen as prestacións.

    Esta imputación fiscal terá carácter voluntario nos contratos de seguro colectivo distinto dos plans de previsión social empresarial, debendo manterse a decisión que se adopte respecto do resto de primas que se satisfagan ata a extinción do contrato de seguro.

    Non obstante, a imputación fiscal pasa a ter carácter obrigatorio nos seguintes casos:

    • Nos contratos de seguro de risco (como, por exemplo, seguros que cubran a contingen­cia de falecemento ou invalidez).

    • Cando os contratos de seguro cubran conxuntamente as continxencias de xubilación e de falecemento ou incapacidade, na parte das primas satisfeitas que corresponda ao capital en risco por falecemento ou incapacidade, sempre que o importe da devandita parte exceda de 50 euros anuais.

      Con esta finalidade, considérase capital en risco a diferenza entre o capital asegurado para falle­cimiento ou incapacidade e a provisión matemática.

    • Nos contratos de seguro en que a imputación fiscal de primas sexa voluntaria, a imputación será obrigatoria polo importe que exceda de 100.000 euros anuais por con­tribuyente e respecto do mesmo empresario, agás nos seguros colectivos contratados a consecuencia de despedimentos colectivos realizados de conformidade co que se dispón no artigo 51 do Estatuto dos Traballadores.

      Agora ben, nos seguros colectivos contratados antes do 1 de decembro de 2012, en que figuren primas de importe determinado expresamente, e o importe anual destas supere este límite de 100.000 euros, establécese un réxime transitorio que determina que nestes casos non será obrigatoria a imputación por ese exceso (Véxase  a disposición transitoria vixésimo sexta Lei do IRPF ).

Covid-19:Expediente de Regulación Temporal de Emprego (ERTE) e prestación por cesamento de actividade para traballadores autónomos.

Tanto as medidas adoptadas en materia de suspensión temporal de contratos e redución temporal da xornada (ERTE) como as prestacións ordinarias e extraordinarias por cesamento de actividade para autónomos correspondentes á acción protectora da Seguridade Social considéranse rendementos do traballo plenamente suxeitos ao IRPF.

  1. Expedientes de regulación de Emprego.

    O Expediente de Regulación Temporal de Emprego (ERTE) regúlase no artigo 47 do Estatuto dos Traballadores e a el poden acollerse, cando existan causas económicas, técnicas, organizativas ou de produción ou derivadas de forza maior, aquelas empresas que, con carácter temporal, pretendan reducir a xornada laboral ou suspender contratos de traballo de toda ou parte do seu cadro de persoal de traballadores co fin de salvagardar a viabilidade da empresa.

    Polo tanto, existen dous tipos de ERTE de Expedientes de Regulación Temporal de Emprego.

    • ERTE de redución de xornada laboral (art. 47.2  Estatuto dos Traballadores)

      Neste caso o ERTE supón para os traballadores afectados a redución da súa xornada de traballo durante un tempo determinado, xa sexa reducindo as horas da xornada de traballo diario, ou ben reducindo o número de días de traballo á semana.

      Durante o mesmo os traballadores afectados poderán cobrar a prestación de desemprego pola parte correspondente da xornada laboral que fose reducida.

    • ERTE de suspensión de contratos de traballo (art. 47.3  Estatuto dos Traballadores)

      Neste caso o ERTE determina a suspensión dos contratos de traballo dos traballadores afectados durante un tempo determinado.

      Non trátase en ningún caso dun despedimento tendo en conta que unha vez que finalice a circunstancia que deu orixe ao ERTE o empregador ten a obriga de reincorporar aos traballadores afectados nas mesmas condicións en que estivesen con anterioridade á súa aplicación.

      Durante o tempo en que os traballadores afectados teñan suspendido o seu contrato estes cobrarán a prestación de desemprego .

    En 2022 finalizan os ERTEs vinculados á crise sanitaria ocasionada polo Covid-19 .

    Non obstante, para facilitar a transición aos novos expedientes de regulación temporal de emprego dos artigos 47 e 47 bis do Estatuto dos Traballadores, a disposición adicional primeira do Real Decreto-lei 2/2022, do 22 de febreiro (BOE do 23 de febreiro), estableceu a prórroga automaticamente ata o 31 de marzo de 2022 dos expedientes aos que se refería o artigo 1 do Real Decreto-lei 18/2021, do 28 de setembro ou que fosen autorizados con base no que se dispón nos artigos 2 e 5.1 do Real Decreto-lei 18/2021, do 28 de setembro, incluídos os autorizados de acordo coa disposición transitoria única da mesma sempre que estivesen vixentes a 24 de febreiro de 2022.

  2. Prestacións extraordinarias por cesamento de actividade.

    Son prestacións económicas extraordinarias por cesamento ou redución da actividade económica do autónomo a consecuencia da epidemia de Covid-19 que corresponden á acción protectora da Seguridade Social.

    Trátase, polo tanto, de prestacións extraordinarias da Seguridade Social para os traballadores autónomos, cuxa natureza é análoga á prestación económica por cesamento de actividade regulada nos artigos 327 e seguintes do texto refundido da Lei Xeral da Seguridade Social, aprobado polo Real decreto Lexislativo 8/2015, do 30 de outubro (BOE do 31 de outubro).

    En consecuencia, a cualificación destas prestacións extraordinarias polo Covid-19 (do mesmo xeito que a da referida prestación xeral por cesamento de actividade) sería a de rendementos do traballo, de conformidade co artigo 17.1 b) da Lei IRPF, que inclúe entre os rendementos íntegros do traballo as prestacións por desemprego, entendido este dunha forma ampla e non só comprensivo da situación de cesamento de actividade correspondente aos traballadores por conta allea.

    Estas prestacións extraordinarias vinculadas ao Covid , como no caso dos ERTEs , terminaban a súa vixencia o 1 de marzo de 2022. Non obstante, os artigos 1 e 2 do Real Decreto-lei 2/2022, do 22 de febreiro (BOE do 23 de febreiro) establecen, á súa finalización, as seguintes as medidas de axuda para este colectivo:

    • Exencións na cotización a favor dos traballadores autónomos que viñesen percibindo o 28 de febreiro de 2022 algunha das prestacións por cesamento de actividade prevista nos artigos 10 e 11 do Real Decreto-lei 18/2021, do 28 de setembro, en termos similares aos dispostos no artigo 8 da devandita norma, aínda que se concreta o seu alcance aos meses de marzo, abril, maio e xuño de 2022, e fíxanse as porcentaxes de exoneración entre o 90 e o 25 por cento, en función do mes da súa aplicación (artigo 1 do Real Decreto-lei 2/2022).

      A exención da obriga de cotizar polas devanditas contías determina a súa falta de incidencia no IRPF, xa que non se corresponde con ningún dos supostos de obtención de renda establecida no artigo 6 da Lei do IRPF, nin ten polo tanto a natureza de rendemento íntegro nin correlativamente a de gasto deducible para a determinación dos rendementos.

    • Mánténse a partir do 1 de marzo de 2022 a prestación extraordinaria por cesamento de actividade para os traballadores autónomos afectados pola suspensión da actividade, a cal terá unha duración máxima de catro meses, finalizando o dereito á mesma o último día do mes en que se acorde o levantamento das medidas ou o 30 de xuño de 2022, se esta última data fose anterior (artigo 2 do Real Decreto-lei 2/2022).