Por cantidades investidas en instalacións de autoconsumo ou de xeración de enerxía eléctrica ou térmica a través de fontes renovables

Normativa: Art. 4.Un.o) e disposición adicional décimo sexta Lei 13/1997, do 23 de decembro, pola que se regula o tramo autonómico do Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas e restantes tributos cedidos, da Comunitat Valenciana

Contía da dedución

Atención: esta dedución era en 2017 e 2018 exclusivamente aplicable os investimentos realizados na vivenda habitual do contribuínte. A partir de 2019 estendeuse a todo tipo de vivendas. E desde o 1 de xaneiro de 2021 establécense porcentaxes distintas segundo trátese de vivenda habitual ou outra tipo de vivenda.

O 40 por 100 do importe das cantidades investidas en instalacións realizadas na vivenda habitual da Comunitat Valenciana e en instalacións colectivas do edificio onde esta figure destinadas a algunha das finalidades que a continuación indícanse:
1. Instalacións de autoconsumo eléctrico, segundo o que se establece no artigo 9.1 da Lei 24/2013, do 26 de decembro, do Sector Eléctrico, e a normativa que o desenvolve, que fosen inscritas no Rexistro administrativo de autoconsumo da Comunidade Valenciana.
  De acordo co previsto en artigo 9.1 da Lei 24/2013, distínguense as seguintes modalidades de autoconsumo:
  - Modalidade de subministración con autoconsumo sen excedentes: cando os dispositivos físicos instalados impidan a inxección algunha de enerxía excedentaria á rede de transporte ou distribución.
  - Modalidade de subministración con autoconsumo con excedentes: cando as instalacións de xeración poidan, ademais de subministrar enerxía para autoconsumo, inxectar enerxía excedentaria nas redes de transporte e distribución.
2. Instalacións de produción de enerxía eléctrica a partir de enerxía solar fotovoltaica ou eólica, para electrificación de vivendas illadas da rede eléctrica de distribución que conten co certificado de instalacións eléctricas de baixa tensión dilixenciado polo organismo competente.
3. Instalacións de produción de enerxía térmica a partir da enerxía solar, da biomasa ou da enerxía xeotérmica para xeración de auga quente sanitaria, calefacción ou climatización. Cando sexa preceptivo, deberán ser dadas de alta no rexistro do certificado da instalación xestionada polo órgano competente da Comunitat Valenciana.
O 20 por 100 do importe das cantidades investidas en instalacións, destinadas a algunha das finalidades que se indicaron antes, realizadas nas vivendas que constitúan segundas residencias para o contribuínte, sempre que estas non se encontren relacionadas co exercicio dunha actividade económica.

Atención: para determinar se a vivenda se encontra afecta ou non ao exercicio de actividades económicas estarase á normativa estatal reguladora do IRPF.

Nota: as notas que caracterizan o exercicio dunha actividade económica e os rendementos derivados da mesma coméntanse no capítulo 6.
Non darán dereito a practicar esta dedución aquelas instalacións que sexan de carácter obrigatorio en virtude da aplicación do Real decreto 314/2006, do 17 de marzo, polo que se aproba o Código técnico da Edificación (CTE).

Requisitos para a aplicación da dedución

As vivendas terán que estar situadas no territorio da Comunitat Valenciana.

Importante: aos efectos desta dedución, estarase ao concepto de vivenda contida na normativa autonómica reguladora da vivenda.
A partir do 1 de xaneiro de 2023 non cumprirá ostentar a titularidade do inmoble .
No caso de conxuntos de vivendas en réxime de propiedade horizontal en que se leven a cabo estas instalacións de forma compartida, sempre que teñan cobertura legal, esta dedución poderá ser aplicada por cada un dos contribuíntes individualmente segundo o coeficiente de participación que lle corresponda á vivenda, sempre que cumpran co resto de requisitos establecidos.
Para aplicar a dedución teranse que conservar os xustificantes de gasto e de pagamento, os cales terán que cumprir o que se dispón na súa normativa de aplicación.

No suposto de instalacións financiadas a través dun contrato de leasing a factura do instalador irá dirixida á entidade concedente do leasing e as facturas abonadas pola contribuínte serán emitida pola entidade financeira. Iso non obsta para a aplicación da dedución sempre que nas mesmas identifíquese claramente o seu obxecto, a instalación e os conceptos incluídos, sendo soamente deducible o importe relativo ao custo da adquisición da instalación, sen incorporarse outros conceptos tales como intereses, seguros ou cotas de mantemento, entre outros. Cumprirá, adicionalmente, que se exercite a opción de compra. A falta de exercicio da devandita opción determinase a perda da dedución practicada, debendo incluírse na autoliquidación correspondente ao período impositivo en que se producise o incumprimento as deducións indebidamente aplicadas canda os xuros de mora.

Base da dedución

A base desta dedución está constituída polas cantidades efectivamente satisfeitas no exercicio polo contribuínte para adquirir o custo da adquisición da instalación, sen incorporarse outros conceptos tales como intereses, seguros ou cotas de mantemento, entre outros.

Importante: para aplicar a dedución deberanse conservar os xustificantes de gasto e de pagamento, os cales terán que cumprir o que se dispón na súa normativa de aplicación.
A aplicación da dedución queda condicionada a que a entrega dos importes monetarios derivados do acto ou negocio xurídico que dea dereito á súa aplicación realícese mediante tarxeta de crédito ou débito, transferencia bancaria, cheque nominativo ou ingreso en cuentas en entidades de crédito.

A esixencia deste requisito establécese na disposición adicional dezaseis da Lei 13/1997, do 23 de decembro, pola que se regula o tramo autonómico do IRPF e restantes tributos cedidos.

Base máxima anual

A base máxima anual desta dedución establécese en 8.800 euros por vivenda e exercicio.

O límite de 8.800 euros por vivenda e exercicio aplícase para o conxunto de contribuíntes con respecto a unha mesma vivenda.

No caso de varios contribuíntes e con respecto a unha mesma vivenda, o límite de 8.800 euros distribuirase segundo a proporción de cantidades efectivamente satisfeitas por cada un deles .
A parte do investimento apoiado, se é o caso, con subvencións públicas non dará dereito a dedución.

Regras de aplicación

Ata o exercicio 2022 as cantidades correspondentes ao período impositivo non deducidas por exceder do límite de 8.800 euros podían aplicarse, o exceso, nas liquidacións dos períodos impositivos que concluísen nos catro anos inmediatos e sucesivos na contía máxima que permita cada un dos exercicios seguintes e de acordo coa porcentaxe vixente ao exercicio en que se efectuaron os investimentos.

Por iso se sobre unha vivenda habitual se invisten cantidades en 2023 e existen cantidades pendentes de dedución de exercicios anteriores ao 2021 a porcentaxe aplicable será do 20 por 100 con respecto ás cantidades pendentes de dedución e do 40 por 100 sobre as cantidades investidas en 2023.
Para os investimentos realizados desde o 1 de xaneiro de 2023, os investimentos en instalacións realizadas nunha vivenda nun mesmo período impositivo que excedan de 8.800 euros non terán dereito á aplicación da dedución nin nese exercicio nin nos sucesivos .

No caso de que por insuficiencia da cota íntegra non tivese efecto total ou parcialmente a dedución no resultado final da declaración, as cantidades non aplicadas no devandito período poderán aplicarse nas liquidacións dos períodos impositivos que conclúan nos catro anos inmediatos e sucesivos.
Se nun exercicio coexisten cantidades satisfeitas no ano e outras procedentes de anos anteriores pendentes de dedución, estas aplicaranse en primeiro lugar para os efectos de determinar as cantidades satisfeitas no ano que poden deducirse nos exercicios seguintes.
Non se pode aplicar en exercicios posteriores a dedución correspondente ás cantidades satisfeitas nun exercicio en que o contribuínte non presentase declaración.

Outras condicións para a aplicación da dedución

A aplicación desta dedución requirirá que o importe comprobado do patrimonio do contribuínte ao finalizar o período impositivo exceda do valor que guindase a súa comprobación ao comezo do mesmo en, polo menos, a contía dos investimentos realizados.

Con esta finalidade, non se computarán os incrementos ou diminucións de valor experimentado durante o citado período impositivo polos elementos patrimoniais que, ao final do mesmo, sigan formando parte do patrimonio do contribuínte.

Véxase no capítulo 16 a comprobación da situación patrimonial.