Saltar ao contido principal
Manual de Tributación de Non Residentes (febreiro 2024)

Rendementos de actividades económicas obtidos mediante establecemento permanente

Normativa interna

Normativa: artigo 13.1.a) Lei IRNR

Conforme á normativa interna, enténdense obtidos en territorio español os rendementos das actividades económicas realizadas mediante establecemento permanente (EP) situado en territorio español.

De acordo coa normativa interna española, considérase que unha persoa física ou entidade opera mediante  EP cando dispoña en territorio español de:

  • Sedes de enderezo
  • Sucursais
  • Oficinas
  • Fábricas
  • Talleres
  • Almacéns, tendas ou outros establecementos
  • As minas
  • Os pozos de petróleo ou gas
  • As canteiras
  • As explotacións agrícolas, forestais, pecuarias ou calquera outro lugar de exploración ou de extracción de recursos naturais
  • As obras de construción, instalación ou montaxe cuxa duración exceda de seis meses

En definitiva, cando o non residente dispoña en España, por calquera título, de maneira continuada ou habitual de instalacións ou lugares de traballo de calquera índole en que se realice toda ou parte da súa actividade, ou cando actúe en España por medio dun axente autorizado para contratar en nome e por conta da persoa ou entidade non residente, sempre que exerza con habitualidade a devandita poderes, considerarase que o non residente actúa en España a través do EP.

Convenio

Cando resulte aplicable un convenio para evitar a dobre imposición haberá que ter en conta a definición de establecemento permanente que contén o convenio, que normalmente será máis restrinxida que a da normativa interna.

Así mesmo, como norma xeral os convenios confirnman a potestade de gravame do Estado de situación do EP, dispondo que os beneficios empresariais, se se obteñen a través dun EP situado en España, ou os rendementos de actividades profesionais, se se obteñen mediante ou a través dunha base fixa, poden ser sometidos a imposición en España, en cuxo caso grávanse de acordo coa Lei interna española.

Tributación

Normativa: capítulo III Lei IRNR, capítulo I Regulamento IRNR e Disposición adicional décima Lei IRNR

Conforme á normativa interna, os non residentes que obteñan rendas mediante EP en España tributarán pola totalidade da renda imputable ao devandito establecemento, calquera que sexa o lugar da súa obtención.

Compoñen a renda imputable os rendementos das actividades ou explotacións económicas desenvolvidas polo devandito EP, os derivados de elementos afectos ao EP e as ganancias ou perdas patrimoniais derivadas dos elementos afectos.

Son elementos patrimoniais afectos os vinculados funcionalmente ao desenvolvemento da actividade que constitúe o seu obxecto. Consideraranse elementos patrimoniais afectos os transmitidos dentro dos tres períodos impositivos seguintes ao da desafectación.

Os activos representativos da participación en fondos propios dunha entidade só se considerarán elementos patrimoniais afectos cando o EP sexa unha sucursal rexistrada no Rexistro Mercantil, os devanditos activos reflíctanse nos estados contables do EP e, tratandose do EP que poidan considerarse sociedades dominantes, o devandito EP dispoña, para dirixir e xestionar esas participacións, da correspondente organización de medios materiais e persoais.

A base impoñible do EP determinarase de acordo coas disposicións do réxime xeral do Imposto sobre Sociedades, sendo aplicable o réxime de compensación de bases impoñibles negativas, coas seguintes especialidades:

  • Aplicación das normas de vinculación para as operacións realizadas polo EP coa casa central, ou con outro EP da mesma casa central e con outras persoas ou entidades vinculadas á casa central ou os seus establecementos permanentes, xa estean situados en territorio español ou no estranxeiro.

  • Non deducibilidade, con carácter xeral, dos pagamentos que o EP efectúe á casa central en concepto de canons, intereses, comisións, servizos de asistencia técnica e polo uso ou cesión de bens ou dereitos. (Ver apartado “gastos estimados e rendementos imputados  por operacións internas dun EP “).

  • Deducibilidade da parte dos gastos de enderezo e xerais de administración imputada pola casa central ao EP, sempre que teñan reflexo nos estados contables do EP e impútense de maneira continuada e racional. Para a determinación destes gastos está previsto que os contribuíntes poidan someter á Administración tributaria propostas de valoración da parte dos gastos de enderezo e xerais de administración que sexan deducibles.

  • Integrarase na base impoñible a diferenza entre o valor de mercado e o valor contable dos seguintes elementos patrimoniais:

    1. Os que estean afectos a un establecemento permanente situado en territorio es­pañol que cesa a súa actividade.

    2. Os que estando previamente afectos a un establecemento permanente situado en territorio español son transferidos ao estranxeiro.

      O pagamento da débeda tributaria resultante da aplicación da letra b) anterior, no suposto de elementos patrimoniais transferidos a un Estado membro da Unión Europea, ou do Espazo Económico Europeo co que exista efectivo intercambio de información tributaria, será adiado pola Administración Tributaria a solicitude do contribuínte ata agora da transmisión a terceiros dos elementos patri­moniales afectados.

Gastos estimados e rendementos imputados por operacións internas dun establecemento permanente

Nos casos en que, por aplicación do que se dispón nun convenio para evitar a dobre imposición internacional subscrito por España permítase, para os efectos de de­terminar a renda dun establecemento permanente situado en territorio español, a dedución dos gastos estimados por operacións internas realizadas coa súa casa central ou con algún dos seus establecementos permanentes situados fóra do territorio español, tera en contase o seguinte:

  1. Non será aplicable a non deducibilidade, con carácter xeral, dos pagamentos que o EP efectúe á casa central en concepto de canons, intereses, comisións, servizos de asistencia técnica e polo uso ou cesión de bens ou dereitos.

  2. Os rendementos imputados á casa central ou a algún dos establecimien­tos permanentes situados fóra do territorio español que se correspondan cos citados gastos estimados consideraranse rendas obtidas en territorio español, sen mediación de establecemento permanente.

  3. O imposto correspondente aos rendementos imputados se devengará o 31 de decembro de cada ano.

  4. O establecemento permanente situado en territorio español estará obrigado a practicar retención e ingreso a conta polos rendementos imputados.

  5. Ás operacións internas realizadas por un establecemento permanente situado en territorio español coa súa casa central ou con algún dos seus establecementos per­manentes situados fóra do territorio español, aos que resulte de aplicación esta disposición adicional, serálles de aplicación o previsto no artigo 18 da Lei do Imposto sobre Sociedades.

Tipo de gravame

Aplicarase o tipo de gravame que corresponda de entre os previstos na normativa do Imposto de Sociedades.

O tipo xeral de gravame é o 25%.

Deducións e bonificacións

O EP poderán aplicar á súa cota íntegra, as mesmas deducións e bonificacións que os contribuíntes polo Imposto sobre Sociedades dando lugar á cota líquida do imposto, que, para os períodos impositivos que se inicien a partir do 1 de xaneiro de 2022, en ningún caso, poderá ser negativa.

Para os períodos impositivos que se inicien a partir do 1 de xaneiro de 2022 para determinar a débeda tributaria do imposto, resultará de aplicación a tributación mínima establecida no artigo 30 bis da Lei do Imposto sobre Sociedades (con carácter xeral, do 15 %da base impoñible) para aquel EP cun importe neto da cifra de negocios iguais ou superiores a vinte millóns de euros durante os 12 meses anteriores á data en que se inicie o período impositivo. Isto supón que, con carácter xeral, como resultado da aplicación das deducións e bonificacións, non se poderá rebaixar a cota líquida por debaixo do devandito importe.

Período impositivo e devindicación

Normativa: artigo 20 Lei IRNR

O período impositivo coincide co exercicio económico que declare, sen que poida exceder de doce meses. O imposto devindícase o último día do período impositivo.

O EP están obrigados ao cumprimento das mesmas obrigas de índole contable, rexistral ou formal que son esixibles ás entidades residentes.

Imposición complementaria

Normativa: artigo 19.2 Lei IRNR

Cando o EP de entidades non residentes (non de persoas físicas) transfiran rendas ao estranxeiro, serálles esixible unha imposición complementaria do 19 %sobre as contías transferidas.

Non obstante, este gravame non será aplicable a aquel EP cuxa casa central teña a súa residencia fiscal noutro Estado da  UE (Anexo V), non sendo que se trate dun país ou territorio considerado como paraíso fiscal, (con efectos desde o 11 de xullo de 2021, as referencias efectuadas a paraísos fiscais enténdense efectuadas á definición de xurisdición non cooperativa. Ver Anexo IV ) ou nun Estado que subscribise con España un Convenio para evitar a dobre imposición, en que non se estableza expresamente outra cousa, sempre que exista un tratamento recíproco.

A imposición complementaria ingrésase mediante o modelo 210, nos vinte primeiros días dos meses de abril, xullo, outubro ou xaneiro, segundo que a data de transferencia ao estranxeiro das rendas estea comprendida no trimestre natural anterior.

Retencións e ingresos a conta

Normativa: artigo 23 Lei IRNR

O EP están sometidos ao mesmo réxime de retencións que as entidades suxeitas ao Imposto sobre Sociedades polas rendas que perciban.

Pagamentos fraccionados

O EP están obrigados a efectuar pagamentos fraccionados a conta do imposto nos mesmos termos que as entidades suxeitas ao IS . As obrigas formais relativas aos pagamentos fraccionados son:

  • Prazos: 20 primeiros días naturais dos meses de abril, outubro e decembro.

  • Modelo : 202

    Cando non deba efectuarse ingreso algún en concepto de pagamento fraccionado, non será obrigatoria a presentación do modelo 202, agás para aquel EP que teñan a consideración de Gran Empresa, que deberán presentar o modelo, aínda cando non deba efectuar ingreso algún, o que orixinará a existencia de autoliquidacións negativas.

Declaración

Normativa: artigo 21 Lei IRNR

O EP deberán presentar declaración polo imposto nos mesmos modelos e nos mesmos prazos que as entidades residentes suxeitas ao Imposto sobre Sociedades.

  • Prazo: 25 días naturais seguintes aos seis meses posteriores á conclusión do período impositivo.

  • Modelo : 200