Preguntas frecuentes (versión HTML)

As entidades que poden ter a condición de suxeito pasivo no citado suposto son as entidades de crédito e empresas de servizos de investimento que, estando autorizadas para a negociación por conta propia (letra c) do artigo 140.1 do texto refundido da Lei do Mercado de Valores, aprobado polo Real decreto Lexislativo 4/2015, do 23 de outubro), realicen as adquisicións suxeitas ao imposto por conta propia, con independencia de que intermediario financeiro execute a operación.

No caso de entidades españolas, poderán ter a condición de suxeito pasivo as entidades de crédito e as sociedades de valores. Exclúense, polo tanto, as axencias de valores, as sociedades xestoras de carteiras e as empresas de asesoramento financeiro, incluso no caso de que realicen adquisicións de valores suxeitos ao imposto en nome propio no exercicio da administración do seu patrimonio, de acordo co que se dispón no último parágrafo do artigo 143.5 do texto refundido da Lei do Mercado de Valores.

Os intermediarios financeiros que poden ter a condición de suxeito pasivo son as entidades de crédito e empresas de servizos de investimento español ou estranxeiras con autorización para a execución de ordes por conta de clientes (letra b) do artigo 140.1 do texto refundido da Lei do Mercado de Valores, aprobado polo Real decreto Lexislativo 4/2015, do 23 de outubro). No caso de entidades españolas, conforme a este criterio, poderán ter a condición de suxeito pasivo as entidades de crédito, as sociedades de valores e as axencias de valores.

Non. A pesar de que poden estar autorizadas para a recepción e transmisión de ordes de clientes en relación cun ou varios instrumentos financeiros (artigo 40.2.c) da Lei 35/2003, do 4 de novembro, de Institucións de Investimento Colectivo), non están autorizadas para a execución de ordes por conta de clientes á que se refire a letra b) do artigo 140.1 do texto refundido da Lei do Mercado de Valores, aprobado polo Real decreto Lexislativo 4/2015, do 23 de outubro.

Por outra banda, aínda que tamén poden estar autorizadas para a custodia e administración das participacións dos fondos de investimento (artigo 40.2.b) da Lei 35/2003, do 4 de novembro, de Institucións de Investimento Colectivo), non éstáno para o depósito ou custodia dos valores, efectivo e, en xeral, dos activos obxecto dos investimentos do IIC, que corresponde ao depositario (artigo 57 da Lei 35/2003, do 4 de novembro, de Institucións de Investimento Colectivo).

No caso de que a adquisición dos valores suxeitos ao imposto efectúese por un intermediario financeiro que opere cunha conta ómnibus e a adquisición anótese na citada conta, a determinación do contribuínte e do suxeito pasivo seguirá as regras previstas no artigo 6 da Lei do Imposto.

Se o intermediario, que pode ser ou non o titular da conta ómnibus onde se anotan os valores, efectúa as adquisicións por conta de terceiros, a anotación da adquisición na conta ómnibus non alterará as regras de determinación do contribuínte e do suxeito pasivo, debendo considerarse a devandita conta ómnibus un chanzo máis na cadea de intermediación na tenza dos valores e debendo entenderse, a teor das características das contas ómnibus, que o rexistro da titularidade a nome do adquirente encóntrase nos libros do intermediario, sen prexuízo de que o imposto se devindique no momento en que se produza a anotación rexistral na devandita conta ómnibus, xa que será ese o momento en que a devandita anotación rexistral debe considerarse efectuada a favor do cliente adquirente.

Se a contraparte é unha entidade de crédito ou empresa de servizos de investimento susceptible de ser suxeito pasivo nos termos sinalados nestas preguntas frecuentes e realiza a adquisición por conta propia, o suxeito pasivo será o devandito entidade de crédito ou empresa de servizos de investimento.

Se a contraparte é unha entidade de crédito ou empresa de servizos de investimento que realiza a adquisición por conta allea, o suxeito pasivo será o intermediario financeiro susceptible de ser suxeito pasivo nos termos sinalados nestas preguntas frecuentes que reciba a orde directamente do adquirente.

Se a contraparte non é unha entidade de crédito ou empresa de servizos de investimento susceptible de ser suxeito pasivo en termos sinalados nestas preguntas frecuentes, o suxeito pasivo será o propio internalizador sistemático.

A determinación do suxeito pasivo efectuarase seguindo as regras previstas no artigo 6.2 da Lei do Imposto. No caso de que a adquisición dos valores suxeitos ao imposto realícese sen que haxa unha entidade de crédito ou empresa de servizos de investimento susceptible de ser suxeito pasivo nos termos sinalados nestas preguntas frecuentes que adquira por conta propia, á marxe dun centro de negociación e da actividade dun internalizador sistemático, de conformidade co artigo 6.2.b) 3º da Lei do Imposto, o suxeito pasivo será o intermediario financeiro, segundo definiuse nestas preguntas frecuentes, que efectúe a entrega ao adquirente dos valores subxacentes en virtude da liquidación do instrumento financeiro derivado.

Se quen adquire por conta propia é unha entidade de crédito ou unha empresa de servizos de investimento susceptible de ser suxeito pasivo nos termos sinalados nestas preguntas frecuentes, esta será o suxeito pasivo do imposto de conformidade co artigo 6.2.a) da Lei do Imposto. En caso contrario, o suxeito pasivo será a entidade que preste o servizo de depósito dos valores por conta do adquirente en virtude do artigo 6.2.b) 4.º da Lei do Imposto, sempre que na devandita adquisición non interveña un intermediario financeiro dos previstos nos números 1º, 2º, e 3º, do artigo 6.2.b) da Lei do Imposto.

Cando o evento corporativo se efectúe á marxe dun centro de negociación e da actividade dun internalizador sistemático e comporte a realización de adquisicións de valores suxeitos ao imposto, na medida en que a entidade axente actúe por mandato do emisor e, polo tanto, non poida considerarse que recibe a orde do adquirente dos valores, xa que non se dará ningunha das circunstancias previstas no número 3º do artigo 6.2.b) da Lei do Imposto, o suxeito pasivo será a entidade que preste o servizo de depósito dos citados valores por conta do adquirente en virtude do número 4.º da letra b) do citado artigo 6.2, non sendo que resulte aplicable o suposto previsto na letra a) do mesmo artigo.

En caso de adquisicións de valores suxeitos ao imposto que deriven da execución ou liquidación de obrigas ou bonos convertibles ou cambiables, cando a adquisición se efectúe á marxe dun centro de negociación e da actividade dun internalizador sistemático, o suxeito pasivo será o intermediario financeiro (susceptible de ser suxeito pasivo nos termos sinalados nestas preguntas frecuentes) que realice a entrega dos valores suxeitos ao imposto ao adquirente dos mesmos de conformidade co número 3º do artigo 6.2.b) da Lei do Imposto.

Se na entrega non intervén un intermediario financeiro, o suxeito pasivo será a entidade que preste o servizo de depósito de tales valores por conta do adquirente a que se refire o número 4º do mesmo artigo. Non obstante, o suxeito pasivo será o propio adquirente cando sexa unha entidade de crédito ou empresa de servizos de investimento (susceptible de ser suxeito pasivo nos termos sinalados nestas preguntas frecuentes), de acordo co que se dispón no artigo 6.2.a) da Lei do Imposto.

Xa que a adquisición se efectuará á marxe dun centro de negociación e da actividade dun internalizador sistemático, e tendo en conta que non se dará ningunha das circunstancias previstas no número 3º do artigo 6.2.b) da Lei do Imposto, o suxeito pasivo será a entidade que preste o servizo de depósito dos valores por conta do empregado adquirente, de acordo co que se dispón no número 4º do citado artigo 6.2.b), isto é, a entidade depositaria en que o empregado teña aberta a conta en que se anoten os valores obxecto de entrega.

Cando a adquisición das accións realízase no marco dun contrato de xestión discrecional de carteiras subscritas directamente polo investidor adquirente cunha sociedade xestora de institucións de investimento colectivo e é esta última a que transmite a orde de compra dos valores, o suxeito pasivo será o membro do mercado que execute a operación. Non obstante, cando na transmisión da orde ao membro do mercado interveñan un ou máis intermediarios financeiros por conta do investidor adquirente, o suxeito pasivo será o intermediario financeiro  (susceptible de ser suxeito pasivo nos termos sinalados nestas preguntas frecuentes) situado máis preto do investidor adquirente na cadea de intermediación, que non será a sociedade xestora de institucións de investimento colectivo (número 1º do artigo 6.2.b) da Lei do Imposto).

Cando a adquisición das accións realízase no marco dun contrato de xestión discrecional de carteiras subscritas directamente polo investidor adquirente cunha entidade de crédito, que delega a prestación do devandito servizo nunha sociedade xestora de institucións de investimento colectivo, e é a devandita sociedade xestora a que transmite a orde de compra sen que a entidade de crédito interveña na devandita transmisión, o suxeito pasivo será, como no caso anterior, o membro do mercado que execute a operación. Non obstante, cando na transmisión da orde ao membro do mercado interveñan un ou máis intermediarios financeiros por conta do investidor adquirente, o suxeito pasivo será o intermediario financeiro (susceptible de ser suxeito pasivo nos termos sinalados nestas preguntas frecuentes) situado máis preto do investidor adquirente na cadea de intermediación, que non será nin a sociedade xestora de institucións de investimento colectivo nin a entidade de crédito coa que o investidor mantén a relación contractual (número 1º do artigo 6.2.b) da Lei do Imposto).

Cando a adquisición das accións realízase no marco dun contrato de xestión discrecional de carteiras subscritas directamente polo investidor adquirente cunha entidade de crédito e é esta última a que presta o devandito servizo, o suxeito pasivo será o devandito entidade de crédito, ben por ser o membro do mercado que execute a operación, ou ben por ser o intermediario financeiro (susceptible de ser suxeito pasivo nos termos sinalados nestas preguntas frecuentes) situado máis preto do investidor adquirente no caso de que exista unha cadea de intermediación (número 1º do artigo 6.2.b) da Lei do Imposto).

Non obstante todo o anterior, no caso de que o investidor adquirente sexa unha entidade de crédito ou unha empresa de servizos de investimento que estea autorizada para a negociación por conta propia e realice a adquisición suxeita ao imposto por conta propia, o suxeito pasivo será o devandito entidade (artigo 6.2.a) da Lei do Imposto).

Os compartimentos dos fondos de investimento e das sociedades de investimento constitúen estruturas diferenciadas de investimento dentro dunha mesma institución de investimento colectivo, caracterizados por ter unha política de investimento propia, así como un patrimonio ou capital especificamente atribuído representado polas súas propias participacións ou accións.

Agora ben, a súa creación realízase sobre a base dun único contrato constitutivo dun fondo de investimento ou baixo os estatutos sociais que corresponden a unha sociedade de investimento, sendo o fondo ou a sociedade quen ten globalmente a consideración de patrimonio separado ou posúe a personalidade xurídica. En consecuencia, é o fondo ou a sociedade a entidade para quen se realizan as adquisicións, con independencia da asignación a cada compartimento dos valores adquiridos que internamente efectúe a propia entidade ou a súa sociedade xestora.

Polo tanto, cando os valores suxeitos ao imposto sexan adquiridos por unha institución de investimento colectiva, xa sexa aberta ou pechada e con independencia da forma xurídica que adopte, que teña diferentes compartimentos e os devanditos valores asígnense a algún dos devanditos compartimentos, aos efectos do imposto, o adquirente e contribuínte será a propia institución de investimento colectivo e non o compartimento ao que se asignen os valores.

No caso de que un fondo de pensións que instrumenta os investimentos de varios plans de pensións integradas no mesmo efectúe unha adquisición de valores suxeita ao imposto, o adquirente e contribuínte será o propio fondo de pensións, con independencia de que os valores se asignen aos investimentos dun dos plans integrados no mesmo. A respecto disto, debe terse en conta que os plans de pensións son acordos con forma de contrato, acto constitutivo ou normativa que definen o dereito das persoas a cuxo favor se constitúen a percibir rendas ou capitais por xubilación ou outras continxencias, así como as obrigas de contribución aos mesmos, e que, polo tanto, non teñen natureza xurídica de entidade ou patrimonio separado.

No caso de que un fondo de pensións que canaliza os investimentos doutros fondos de pensións e de plans de pensións adscritos a outros fondos efectúe unha adquisición de valores suxeita ao imposto, o adquirente e contribuínte será o propio fondo de pensións que efectuou a adquisición, con independencia de que os valores se asignen aos investimentos dun dos fondos de pensións que canalizan os seus investimentos a través del ou dun dos plans de pensións adscritos a algúns deses fondos. A respecto disto, debe terse en conta que os fondos de pensións que canalizan os seus investimentos a través dun fondo de pensións aberto unicamente ostentan a titularidade das participacións no devandito fondo.

No caso de que unha entidade aseguradora efectúe unha adquisición de valores suxeita ao imposto para asignaros a unha carteira de investimento correspondente a unha determinada póliza, o adquirente e contribuínte será a entidade aseguradora, con independencia da carteira de investimento da póliza á que se asignen os valores, xa que o tomador ou o beneficiario do seguro, segundo corresponda, é o titular dos dereitos económicos derivados do contrato, pero non éo dos investimentos que mantén a entidade aseguradora para facer fronte ao pagamento dos devanditos dereitos económicos.