Cuestións específicas sobre tributación de inmobles

Rendementos de inmobles arrendados

Normativa interna

Normativa: artigo 13.1.g) Lei IRNR

Conforme á normativa interna, considéranse renda obtida en territorio español os rendementos derivados, directa ou indirectamente, de bens inmobles situados en territorio español ou de dereitos relativos aos mesmos.

Convenio

Os Convenios subscritos por España atribúen potestade para gravar as rendas dos bens inmobles ao Estado onde están situados os mesmos. De acordo cos Convenios, as rendas de bens inmobles poden someterse a imposición no Estado de situación dos mesmos, tanto se derivan da utilización ou gozo directo como do arrendamento ou calquera outra forma de explotación dos mesmos. Polo tanto, as rendas derivadas de bens inmobles situados en España poden ser gravadas conforme á Lei española.

Tributación

Normativa: artigos 24, 25 e 26 Lei IRNR

As rendas obtidas sen mediación do EP ##1##deben tributar de forma separada por cada devindicación total ou parcial da renda sometida a gravame.

Con carácter xeral, a base impoñible estará constituída polo importe íntegro, é dicir, sen dedución de gasto algún.

No caso de inmobles arrendados deberase computar como ingreso o importe íntegro que, por todos os conceptos, reciba do arrendatario, incluído, se é o caso, o correspondente a todos aqueles bens cedidos co inmoble e excluído o Imposto sobre o Valor Engadido.

Se o inmoble só está arrendado unha parte do ano, deberá determinar o rendemento como no parágrafo anterior, polos meses que durase o arrendamento, e, para os restantes, achará a parte proporcional da renda imputada (1,1% ou, se é o caso, 2% do valor catastral).

Non obstante, cando se trate de contribuíntes residentes noutro Estado membro da Unión Europea  ou nun Estado do Espazo Económico Europeo en que exista un efectivo intercambio de información (con efectos desde o 11 de xullo de 2021, as referencias normativas efectuadas a Estados cos que exista un efectivo intercambio de información tributaria enténdense efectuadas a Estados cos que exista normativa sobre asistencia mutua en materia de intercambio de información tributaria nos termos previstos na Lei 58/2003, do 17 de decembro, Xeral Tributaria, que sexa de aplicación. Ver  Anexo V), para a determinación da base impoñible poderanse deducir os seguintes gastos:

1. En caso de persoas físicas, os gastos previstos na Lei do Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas, sempre que o contribuínte acredite que están relacionados directamente cos rendementos obtidos en España e que teñen un vínculo económico directo e indisociable coa actividade realizada en España.

2. En caso de entidades, os gastos deducibles de acordo co previsto na Lei do Imposto sobre Sociedades, sempre que o contribuínte acredite que están relacionados directamente cos rendementos obtidos en España e que teñen un vínculo económico directo e indisociable coa actividade realizada en España.

O tipo de gravame aplicable é o xeral vixente:

• Residente UE, Islandia, Noruega e, desde 11-07-2021, Liechtenstein: 19%
• Resto de contribuíntes: 24%

Deducións: da cota tributaria só poderán deducirse:

• As deducións por donativos, nos termos previstos na Lei de IRPF e na Lei de réxime fiscal das entidades sen fins lucrativos e dos incentivos fiscais ao mecenado.

• As retencións que se practicasen sobre as rendas.

No caso de que se arrenden inmobles e dispóñase en España para a ordenación da actividade de, polo menos unha persoa empregada con contrato laboral e a xornada completa, a actividade que se realiza poderase entender que é de carácter empresarial a través de establecemento permanente e deberá tributar de acordo coas normas previstas no apartado de “Rendementos de actividades económicas obtidas por medio de establecemento permanente”.