Como presentar unha declaración de exercicios anteriores

O Real Decreto-lei 18/2022, do 18 de outubro, introduce coa disposición adicional décimo sétima da LIS un novo suposto de liberdade de amortización polo que os contribuíntes poderán amortizar libremente, nos períodos impositivos que se inicien ou conclúan en 2023, os investimentos que se efectúen en instalacións :

• Destinadas ao autoconsumo de enerxía eléctrica que utilicen enerxía procedente de fontes renovables de acordo co definido no Real decreto 244/2019, do 5 de abril.

• Para uso térmico de consumo propio que utilicen enerxía procedente de fontes renovables, que substitúan instalacións que utilicen enerxía procedente de fontes non renovables fósiles e que sexan postas a disposición do contribuínte a partir da entrada en vigor do Real Decreto-lei 18/2022 (20 de outubro) e entren en funcionamento en 2023.

O obxectivo desta medida é promover o desprazamento dos combustibles fósiles por enerxías renovables producidas de forma autóctona para contribuír á mellora da competitividade das empresas españolas, a loita contra o cambio climático e a mellora da seguridade enerxética do país.

Posteriormente, o Real Decreto-lei 8/2023, do 27 de decembro, modificou a disposición adicional décimo sétima da LIS para prorrogar este suposto de liberdade de amortización un ano máis, polo que os referidos investimentos poderanse tamén amortizar libremente nos períodos impositivos que se inicien ou conclúan en 2024, cando a súa entrada en funcionamento prodúzase en 2024.

Polo tanto, os investimentos mencionados deben ser postas a disposición do contribuínte a partir do 20 de novembro de 2022 e entrar en funcionamento en 2023 e 2024.

A contía do investimento que poderá beneficiarse do réxime de liberdade de amortización será de 500.000 euros.

Para a aplicación deste suposto de liberdade de amortización cómpre que durante os 24 meses seguintes á data de inicio do período impositivo en que os elementos adquiridos entren en funcionamento mantéñase o cadro de persoal media total da entidade respecto da cadro de persoal medio dos doce meses anteriores.

Para o cálculo do cadro de persoal media total da entidade tomaranse as persoas empregadas, nos termos que dispoña a lexislación laboral, tendo en conta a xornada contratada en relación á xornada completa.

Ademais, os contribuíntes deberán estar en posesión da seguinte documentación que acredite que o investimento utiliza enerxía procedente de fontes renovables:

• No caso de xeración de enerxía eléctrica, a Autorización de Explotación e, no caso das instalacións con excedentes, a acreditación da inscrición no Rexistro administrativo de instalacións de produción de enerxía eléctrica (RAIPREE) ou, no caso de instalacións de menos de 100kW, o Certificado de Instalacións Eléctricas (CIE) de acordo co Regulamento Electrotécnico de Baixa Tensión, de conformidade co que se establece no Real decreto 244/2019, do 5 de abril.

• No caso de sistemas de produción de gases renovables (biogás, biometano, hidróxeno renovable), a acreditación de inscrición no Rexistro de instalacións de produción de gas procedente de fontes renovables regulado no artigo 19 do Real decreto 376/2022, do 17 de maio.

• No caso de sistemas de xeración de enerxía renovable térmica (calor e frío) industrial ou de proceso, acreditación da inscrición en rexistro ou informe do órgano competente na Comunidade Autónoma.

• No caso de sistemas de xeración de enerxía renovable térmica (calor e frío) para climatización ou xeración de auga quente sanitaria, certificado de eficiencia enerxética expedido polo técnico competente despois da realización dos investimentos, que indique a incorporación destes sistemas respecto do certificado expedido antes do inicio das mesmas.

Non poderán acollerse a este incentivo os edificios e aquelas instalacións que teñan carácter obrigatorio en virtude da normativa do Código técnico da Edificación , aprobado polo Real decreto 314/2006, do 17 de marzo, non sendo que a instalación teña unha potencia nominal superior á mínima esixida.

Este suposto de liberdade de amortización é incompatible co suposto de liberdade de amortización do artigo 102 da LIS previsto para as entidades de reducida dimensión, polo que as devanditas entidades deberán optar por aplicar un dos dous incentivos fiscais.

Con efectos para os períodos impositivos que se inicien a partir do 1 de xaneiro de 2023, a Lei 31/2022, do 23 de decembro, introduce coa disposición adicional décimo oitava da LIS un novo suposto de amortización acelerada para os investimentos nos seguintes tipos de vehículos eléctricos, segundo definición de anexo II do Regulamento Xeral de Vehículos, aprobado por Real decreto 2822/1998, do 23 de decembro:

• Vehículo eléctrico de células de combustible (FCV)

• Vehículo eléctrico híbrido de células de combustible (FCHV)

• Vehículo eléctrico de baterías (BEV)

• Vehículo eléctrico de autonomía estendida (REEV)

• Vehículo eléctrico híbrido enchufable (PHEV)

Os vehículos deben ser novos, estar afectos a actividades económicas e entrar en funcionamento nos períodos impositivos que se inicien nos anos 2023, 2024 e 2025.

Cumprindo os requisitos anteriores, poderán amortizarse en función do coeficiente que resulte de multiplicar por 2 o coeficiente de amortización lineal máximo previsto nas táboas de amortización oficialmente aprobadas.

Con efectos do 30 de xuño de 2023, consecuencia da modificación da disposición adicional décimo oitava da LIS polo artigo 190 do   Real Decreto-lei 5/2023, este suposto de amortización acelerada amplíase aos investimentos en novas infraestruturas de recarga de vehículos eléctricos, de potencia normal ou de alta potencia, nos termos definidos no artigo 2 da Directiva 2014/94/UE do Parlamento Europeo e do Consello, do 22 de outubro de 2014, relativa á implantación dunha infraestrutura para os combustibles alternativos, afectas a actividades económicas, e que entren en funcionamento nos períodos impositivos que se inicien nos anos 2023, 2024 e 2025.

Para a aplicación deste suposto de amortización acelerada o contribuínte deberá :

• Achegar a documentación técnica preceptiva, segundo as características da instalación, en forma de Proxecto ou Memoria, prevista no Real decreto 842/2002, do 2 de agosto, elaborada polo instalador autorizado debidamente rexistrado no Rexistro Integrado Industrial, regulado no título IV da Lei 21/1992, do 16 de xullo, de Industria, e na súa normativa regulamentaria de desenvolvemento.

• Obter o certificado de instalación eléctrica dilixenciado pola Comunidade Autónoma competente.

Con efectos para os períodos impositivos que se inicien a partir do 1 de xaneiro de 2023, a Lei 31/2022, do 23 de decembro, introduce no artigo 29 da LIS un tipo de gravame reducido do 23 por cento para as entidades cuxo importe neto da cifra de negocios do período impositivo inmediato anterior sexa inferior a 1 millón de euros.

Con esta finalidade, o importe neto da cifra de negocios determinarase de acordo co que se dispón nos apartados 2 e 3 do artigo 101 da LIS .

Con efectos para os períodos impositivos que se inicien a partir do 1 de xaneiro de 2023, a Lei 38/2022, do 27 de decembro, modifica os apartados 1 e 2 do artigo 36 da LIS para incrementar os límites máximos das deducións por investimentos en producións cinematográficas e series audiovisuais españolas e estranxeiras:

• Producións cinematográficas españolas

  Elévase de 10 a 20 millóns de euros o importe máximo da dedución por produción realizada en territorio español. Así mesmo, no caso de series audiovisuais especifícase que a dedución se determina por episodio, sendo o límite de 10 millóns de euros por cada episodio producido.

  Nas Canarias o importe desta dedución non poderá ser superior a 36 millóns de euros, cando se trate de producións realizadas nas Canarias . No caso de series audiovisuais, a dedución determinarase por episodio e o importe máximo de dedución será de 18 millóns de euros.

• Producións cinematográficas estranxeiras

  Elévase de 10 a 20 millóns de euros o importe máximo da dedución por produción realizada en territorio español. Así mesmo, no caso de series audiovisuais especifícase que a dedución se determina por episodio, sendo o límite de 10 millóns de euros por cada episodio producido. Ademais, elimínase o límite establecido para determinar a base desta dedución aos gastos de persoal creativo.

  Nas Canarias o importe desta dedución non poderá ser superior a 36 millóns de euros, cando se trate de gastos realizados nas Canarias . No caso de series audiovisuais, a dedución determinarase por episodio e o importe máximo de dedución será de 18 millóns de euros.

Con efectos a partir do 25 de abril de 2023, o artigo 7 do Real decreto 249/2023, do 4 de abril, modifica o artigo 61 do Real decreto 634/2015, do 10 de xullo, polo que se aproba o Regulamento do Imposto sobre Sociedades (RIS) para establecer a  exclusión de retención sobre as rendas procedentes do reembolso ou transmisión de participacións ou accións nos fondos ou sociedades de investimento cotizado ás institucións de investimento colectivo equivalentes noutros Estados , independentemente do mercado en que coticen.

Neste sentido, modifícase  a letra y) do artigo 61 do Regulamento do Imposto sobre Sociedades, establecendo que non existirá obriga de reter nin de ingresar a conta respecto das rendas derivadas do reembolso ou transmisión de participacións ou accións emitidas polas seguintes institucións de investimento colectivo:

• Fondos cotizados e sociedades de investimento de capital variable cotizada regulada polo artigo 79 do Regulamento de desenvolvemento da Lei 35/2003, do 4 de novembro, de institucións de investimento colectivo, aprobado polo Real decreto 1082/2012, do 13 de xullo.

• Institucións de investimento colectivo constituídas no estranxeiro análogas ás mencionadas no número anterior e distintas das previstas no artigo 54 da Lei do Imposto, xa coticen nun mercado regulado ou nun sistema multilateral de negociación, calquera que sexa a composición do índice que reproduzan, repliquen ou tomen como referencia, sempre que, ademais, o reembolso ou transmisión non se realice nun mercado situado nun país ou territorio considerado como xurisdición non cooperativa.

A Lei 28/2022, do 21 de decembro, de fomento do ecosistema das empresas emerxentes, que entrou en vigor o 23 de decembro de 2022, establece unha serie de  incentivos fiscais  para os contribuíntes do Imposto sobre Sociedades e do Imposto sobre a Renda de non Residentes que obteñan rendas mediante establecemento permanente situado en territorio español e que teñan a condición de empresa emerxente conforme a esta Lei:

• Tributarán ao tipo do   15 por cento nos termos establecidos no apartado 1 do artigo 29 da LIS no primeiro período impositivo en que, tendo a condición de empresa emerxente, a base impoñible resulte positiva e nos tres seguintes, sempre que manteñan a devandita condición.

• Poderán solicitar á Administración tributaria do Estado, no momento da presentación da autoliquidación, o  adiamento do pagamento da débeda tributaria correspondente aos dous primeiros períodos impositivos en que a base impoñible do Imposto sexa positiva.

  A Administración tributaria do Estado concederá o adiamento, con dispensa de garantías, por un período de doce e seis meses, respectivamente, desde a finalización do prazo de ingreso en período voluntario da débeda tributaria correspondente aos citados períodos impositivos.

  Para gozar deste beneficio, cumprirá que o solicitante se encontre ao corrente no cumprimento das súas obrigas tributarias na data en que se efectúe a solicitude de adiamento e, ademais, que a autoliquidación se presente dentro do prazo establecido. Non poderá aprazarse, segundo o procedemento establecido neste apartado, o ingreso das autoliquidacións complementarias.

  O ingreso da débeda tributaria adiada efectuarase no prazo dun mes desde o día seguinte ao de vencemento de cada un dos prazos sinalados, sen que teña lugar a devindicación de xuros de mora.

  Así se estende a todas as empresas emerxentes o adiamento do pagamento das débedas tributarias durante os dous primeiros anos de actividade

• Non terán a obriga de efectuar os pagamentos fraccionados regulados nos  artigos 40 da LIS e 23.1 do TRLIRNR que deban efectuar a conta da liquidación correspondente ao período impositivo inmediato posterior a cada un dos períodos impositivos en que se solicitase o adiamento a que fai referencia o punto anterior, sempre que neles mantéñase a condición de empresa emerxente.

Con efectos para os períodos impositivos que se inicien o 1 de xaneiro de 2023, a Lei 38/2022, do 27 de decembro, engade á LIS a disposición adicional décimo novena que establece que a base impoñible do grupo fiscal determinarase de acordo co que se dispón no artigo 62 da LIS , aínda que en relación co sinalado no primeiro inciso da letra a) do apartado 1 do artigo 62 da LIS , a suma de bases referirase ás bases impoñibles positivas e ao 50 por cento das bases negativas individuais correspondentes a todas e cada unha das entidades integrantes do grupo fiscal, tendo en conta as especialidades contidas no artigo 63 da LIS .

Con efectos para os períodos impositivos sucesivos, o importe das bases impoñibles negativas individuais non incluídas na base impoñible do grupo fiscal polo mencionado anteriormente, integrarase na base impoñible do mesmo por partes iguais en cada un dos dez primeiros períodos impositivos que se inicien a partir do 1 de xaneiro de 2024, incluso no caso de que algunha das entidades con bases impoñibles individuais negativas a que se refire o apartado anterior quede excluída do grupo.

No suposto de perda do réxime de consolidación fiscal ou de extinción do grupo fiscal, o importe das bases impoñibles negativas individuais a que se refire o primeiro parágrafo que estea pendente de integración na base impoñible do grupo, integrarase no último período impositivo en que o grupo tribute no réxime de consolidación fiscal.

Con efectos para os períodos impositivos que se inicien a partir do 1 de xaneiro de 2023, a Lei 31/2022, do 23 de decembro, introduce as seguintes modificacións en relación ao réxime especial da Zona Especial Canaria (de agora en diante, ZEC):

• Na letra c) do artigo 42.1 da Lei 19/1994 establécese, para os contribuíntes que realicen as operacións de comercio de bens ás que se refire a letra a) (ii) do apartado 1 do artigo 44 da devandita Lei, a obriga de subscribir trimestralmente declaración informativa de operacións con bens realizados fóra do ZEC onde farase constar a orixe e destino das mercadorías, a tipoloxía de mercadorías, cantidade e resto de información requirida, de acordo co código aduaneiro da Unión e demais normativa aplicable. Igualmente deberán levar rexistro da documentación aduaneira correspondente.

• Dáse unha nova redacción ao artigo 44 da Lei 19/1994 para os efectos de determinar a parte da base impoñible da entidade do ZEC que, para os efectos da aplicación do tipo especial de gravame, derívese das operacións realizadas material e efectivamente no ámbito xeográfico do ZEC.

• Engádese o artigo 50 bis ao Regulamento de desenvolvemento da Lei 19/1994, aprobado por Real decreto 1758/2007, do 28 de decembro, para establecer en relación coa determinación da parte de base impoñible correspondente a operacións realizadas efectiva e materialmente no ámbito xeográfico do ZEC en que casos considérase que as aeronaves contribúen a mellorar as conexións das Illas Canarias.

Con efectos para os períodos impositivos que se inicien entre o 1 de xaneiro de 2023 e o 31 de decembro de 2028, a disposición adicional septuaxésima da Lei 31/2022, do 23 de decembro, introduce o Réxime fiscal especial das Illes Balears, en recoñecemento do feito específico e diferencial da súa insularidade.

Este réxime especial permite aplicar aos contribuíntes do Imposto sobre Sociedades e do Imposto sobre a Renda de non Residentes os seguintes beneficios fiscais :

• Reserva para investimentos nas Illes Balears

  Os contribuíntes terán dereito a unha redución na base impoñible das cantidades que, con relación aos seus establecementos situados nas Illes Balears, destinen dos seus beneficios á reserva para investimentos.

  Esta redución aplicarase ás dotacións que en cada período impositivo fáganse á reserva para investimentos ata o límite do 90 por cento da parte de beneficio obtido no mesmo período que non sexa obxecto de distribución, en canto proceda de establecementos situados nas Illes Balears.

  En ningún caso a aplicación da redución poderá determinar que a base impoñible sexa negativa.

  As cantidades destinadas á reserva para investimentos nas Illes Balears deberán materializarse no prazo máximo de tres anos, contados desde a data da devindicación do imposto correspondente ao exercicio en que se dotou a mesma, na realización dalgunha dos investimentos recollidos na normativa.

  Os elementos patrimoniais en que se materialice o investimento deberán estar situados ou ser recibidos no arquipélago balear, utilizados no mesmo, afectos e necesarios para o desenvolvemento de actividades económicas do contribuínte , agás no caso de que contribúan á mellora e protección do medio natural no territorio balear.

  Ademais, os contribuíntes poderán levar a cabo investimentos anticipadas, que se considerarán como materialización da reserva para investimentos que se dote con cargo a beneficios obtidos no período impositivo en que se realiza o investimento ou nos tres posteriores, sempre que se cumpran requisitos esixidos.

  A materialización e o seu sistema de financiamento comunicaranse conxuntamente coa declaración do Imposto sobre Sociedades do período impositivo en que se realicen os investimentos anticipados.

  A aplicación do beneficio da reserva para investimentos  será incompatible, para os mesmos bens e gastos, coas deducións para incentivar a realización de determinadas actividades reguladas no capítulo IV do título VI da Lei 27/2014, do 27 de novembro, do Imposto sobre Sociedades. Tamén será incompatible  para os mesmos bens e gastos con calquera beneficio fiscal ou medida de distinta natureza que teña a condición de axuda estatal baixo o Dereito da Unión Europea, se a devandita acumulación excedese dos límites establecidos no Ordenamento comunitario que, en cada caso, resulten de aplicación.

• Réxime especial para empresas industriais, agrícolas, gandeiras e pesqueiras

  Establécese unha bonificación do 10 por cento da cota íntegra correspondente aos rendementos derivados da venda de bens corporais producidos nas Illes Balears por eles mesmos, propios de actividades agrícolas, gandeiras, industriais e pesqueiras, neste último caso en relación coas capturas efectuadas na súa zona pesqueira e acuícola. Poderanse beneficiar desta bonificación as persoas ou entidades domiciliadas nas Illes Balears ou noutros territorios que se dediquen á produción de tales bens no arquipélago, mediante sucursal ou establecemento permanente.

  A aplicación da bonificación en cada período impositivo  requirirá que o cadro de persoal media da entidade no devandito período non sexa inferior ao cadro de persoal media correspondente aos doce meses anteriores  ao inicio do primeiro período impositivo en que teña efectos o réxime previsto neste apartado.

  Cando a entidade se constituíse dentro do sinalado prazo anterior de doce meses tera en contase o cadro de persoal media que resulte dese período.

  Esta bonificación poderase incrementar ata o 25 por cento naqueles períodos impositivos producísese un incremento de cadro de persoal medio non inferior á unidade respecto da cadro de persoal medio do período impositivo anterior e o devandito incremento mantéñase durante, polo menos, un prazo de tres anos a partir da data de finalización do período impositivo en que aplíquese esta bonificación incrementada.

  Cando a entidade se constituíse no primeiro período impositivo en que teña efectos o réxime fiscal especial, a aplicación da bonificación  requirirá que a devandita entidade cumpra os requisitos para que resulte de aplicación o tipo de gravame reducido para entidades de nova creación regulados no artigo 29.1 da Lei 27/2014, do 27 de novembro, do Imposto sobre Sociedades. Neste caso, seguiranse as regras establecidas neste número.

  A bonificación  non será aplicable aos rendementos derivados da venda de bens corporais producidos nas Illes Balears propias de actividades de construción naval, fibras sintéticas, industria do automóbil, siderurxia e industria do carbón.

A redacción dada, pola Lei 11/2021, do 9 de xullo, de medidas de prevención e loita contra a fraude fiscal, á disposición adicional primeira da Lei 36/2006, do 29 de novembro, de medidas para a prevención da fraude fiscal, axeita o termo de paraísos fiscais ao concepto de «xurisdicións non cooperativas». Así mesmo, actualízanse os criterios para a determinación dos países e territorios que teñen a consideración de xurisdicións non cooperativas.

Así, a Orde HFP/115/2023, do 9 de febreiro, aproba unha nova relación de países e territorios que teñen a consideración de xurisdicións non cooperativas.

A Orde entrou en vigor o 11 de febreiro de 2023 e é de aplicación aos tributos sen período impositivo reportados a partir da súa entrada en vigor e aos demais tributos cuxo período impositivo se inicie desde ese momento.

Non obstante, para os países ou territorios incluídos na nova lista que non estivesen incluídos na antiga lista do Real decreto 1080/1991, a Orde HFP/115/2023 entrou en vigor o 11 de agosto de 2023 e é de aplicación aos tributos sen período impositivo reportados a partir da súa entrada en vigor, e aos demais tributos cuxo período impositivo se inicie desde ese momento.

Gravame temporal enerxético

O gasto polo gravame enerxético previsto con carácter temporal durante os anos 2023 e 2024 e o seu pagamento anticipado, non será fiscalmente deducible para os efectos da determinación da base impoñible do Imposto sobre Sociedades, segundo o que se establece no artigo 2.6 da Lei 38/2022, do 27 de decembro, para o establecemento de gravames temporais enerxético e de entidades de crédito e establecementos financeiros de crédito e pola que se crea o imposto temporal de solidariedade das grandes fortunas, e modifícanse determinadas normas tributarias.

Gravame temporal de entidades e establecementos financeiros de crédito

O gasto polo gravame de entidades de crédito e establecementos financeiros de crédito previsto con carácter temporal durante os anos 2023 e 2024 e o seu pagamento anticipado, non será fiscalmente deducible para os efectos da determinación da base impoñible do Imposto sobre Sociedades segundo o que se establece no artigo 2.6 da Lei 3872022 do 27 de decembro, para o establecemento de gravames temporais enerxético e de entidades de crédito e establecementos financeiros de crédito e pola que se crea o imposto temporal de solidariedade das grandes fortunas, e modifícanse determinadas normas tributarias.

O Tribunal Constitucional en Sentenza 11/2024, do 18 de xaneiro de 2024, declara a inconstitucionalidade e nulidade da disposición adicional décimo quinta e o apartado 3 da disposición transitoria décimo sexta da LIS , na redacción dada polo artigo 3. Primeiro, apartados Un e Dous do Real Decreto-lei 3/2016, do 2 de decembro, polo que se adoptan medidas no ámbito tributario dirixido á consolidación das finanzas públicas e outras medidas urxentes en materia social, que regulaban:

• O establecemento de límites especiais á compensación de bases impoñibles negativas e á imputación de dotacións por deterioración de créditos e outros activos e de determinadas provisións para contribuíntes cuxo INCN sexa polo menos de 20 millóns de euros durante os 12 meses anteriores á data en que se inicie o período impositivo.

• A introdución dun novo límite ás deducións para evitar a dobre imposición tamén para grandes empresas.

• A obriga de reverter nun determinado prazo máximo os deterioracións deducidos en exercicios fiscais anteriores polos contribuíntes.