Preguntas frecuentes (FAQ)
Recompilación de preguntas e respostas en relación aos os Sistemas Informáticos de Facturación e VERI*FACTU
Cuestións xerais: obxecto
En xeral, os termos VERI*FACTU ou regulamento VERI*FACTU son formas abreviadas, coloquiais e significativas – aínda que inexactas – de referirse ao regulamento que establece os requisitos que deben adoptar os sistemas e programas informáticos ou electrónicos que soporten os procesos de facturación de empresarios e profesionais, e a estandarización de formatos dos rexistros de facturación, aprobado polo Real decreto 1007/2023, do 5 de decembro.
Este regulamento desenvolve parcialmente o artigo 29.2.j) da Lei 58/2003, do 17 de decembro, Xeral Tributaria (LGT), introducido pola «lei antifraude» (Lei 11/2021, do 9 de xullo), canto a sistemas e programas informáticos ou electrónicos que soporten os procesos de facturación (denominados abreviadamente sistemas informáticos de facturación ou SIF) de quen desenvolvan actividades económicas, é dicir, de empresarios e profesionais.
Este regulamento e o real decreto que o aproba impón unha serie de requisitos aos sistemas informáticos que se utilicen para expedir facturas, co obxectivo de evitar ou dificultar e detectar que se poida cometer fraude nese proceso.
Resumidamente, obrigan a que eses SIF, no momento de expedición da factura, xeren e garden ou remitan á Axencia Tributaria un resumo da factura – chamado rexistro de facturación – que leva incorporada unha serie de medidas de seguridade e control, como son a pegada dixital dos seus datos, a inclusión de información do anterior rexistro xerado (o que permite verificar que non hai omisións) e, se é o caso, a sinatura electrónica do emisor do mesmo. Así mesmo, obrigan aos SIF a que inclúan un código QR na factura expedida, cuxa lectura (por exemplo, coa cámara dun teléfono móbil) permite a quen reciba a devandita factura remitir facilmente certos datos da mesma á Axencia Tributaria, para a súa posible verificación.
Por último, cabe sinalar que o termo VERI*FACTU co que se adoita coñecer tanto a este regulamento como ao real decreto que o aproba provén do nome dun dos 2 tipos de SIF contemplados polo regulamento que se pode utilizar para cumprir con esta normativa e cuxa característica máis destacada é que remiten á Axencia Tributaria un resumo estruturado dos datos de cada factura (denominado rexistro de facturación de alta) no mesmo momento da súa expedición.
Normativa/Doutrina :
-
Artigo 2.j) da Lei 58/2003, do 17 de decembro, Xeral Tributaria.
-
Real decreto 1007/2023, do 5 de decembro, polo que se aproba o regulamento que establece os requisitos que deben adoptar os sistemas e programas informáticos ou electrónicos que soporten os procesos de facturación de empresarios e profesionais, e a estandarización de formatos dos rexistros de facturación (RRSIF).
Ademais do que se comenta ao respecto noutras preguntas frecuentes relacionadas (1.1, …), a esixencia do cumprimento de certos requisitos de seguridade e control aos sistemas informáticos de facturación (SIF) como unha medida máis de loita contra a fraude fiscal veuse aplicando desde hai tempo por moitas outras Administracións tributarias, tanto de España (casos forais), como doutros países da Unión Europea (Francia, Italia, Portugal, Alemaña …) e do resto do mundo.
No caso que nos ocupa, tras estudar numerosos sistemas xa implantados e os seus respectivos tipos de requisitos, optouse por un enfoque en liña coas recomendacións máis recentes ao respecto da Organización para a Cooperación e o Desenvolvemento Económico (OCDE). Ademais, intentouse non condicionar a forma de implementaros, o cal permite maior liberdade e flexibilidade á hora de levaros a práctica, favorecendo a competencia de solucións, ben sexan baseadas en software, en hardware ou mixtas. Así se reducen custos e permítese elixir o SIF que mellor se adapte ás circunstancias e necesidades de cada empresario ou profesional, facilitando, en definitiva, a súa adopción.
Normativa/Doutrina :
-
Artigo 2.j) da Lei 58/2003, do 17 de decembro, Xeral Tributaria.
-
Real decreto 1007/2023, do 5 de decembro, polo que se aproba o regulamento que establece os requisitos que deben adoptar os sistemas e programas informáticos ou electrónicos que soporten os procesos de facturación de empresarios e profesionais, e a estandarización de formatos dos rexistros de facturación (RRSIF).
En primeiro lugar, coa utilización de sistemas informáticos de facturación adaptada ao regulamento evitarase – ou dificultará e detectará – que se poidan levar a cabo práctico fraudulentas nese proceso, tales como a omisión de facturas ou a alteración das facturas de venda unha vez expedidas. Isto ten dúas grandes consecuencias:
-
Por un lado, incidirá directamente nunha redución da fraude misión, o que traerá consigo unha maior xustiza fiscal que redundará no ben de toda a cidadanía.
-
Doutra banda, impedirá ou reducirá significativamente a competencia desleal de que se aproveitan quen defraudan fronte a quen cumpren coas súas obrigas tributarias.
Adicionalmente, a adopción deste tipo de requisitos e formatos contribuirá a estandarizar e modernizar os sistemas informáticos empresariais, avanzando na dixitalización dos empresarios e profesionais. Como resultado disto conséguense dous efectos:
-
Facilítanse e fomentan as relacións entre os propios empresarios e profesionais, e destes cos seus representantes fiscais, ao utilizar uns formatos de información de facturación común, favorecendo o seu intercambio e reducindo custos, cuestións que teñen un impacto beneficioso na actividade comercial.
-
Se concreta e simplifica a comunicación de información á Administración tributaria, facilitandose o cumprimento tributario.
Así mesmo, este regulamento pretende ofrecer a quen reciban facturas (incluíndo facturas simplificadas) unha forma fácil e inmediata de remitir certos datos das mesmas á Axencia Tributaria, para a súa posible comprobación. Isto contribúe a unha maior transparencia nos negocios, así como a desenvolver a conciencia fiscal e a cultura do cumprimento tributario.
Normativa/Doutrina :
-
Artigo 2.j) da Lei 58/2003, do 17 de decembro, Xeral Tributaria.
-
Apartado I do preámbulo do Real decreto 1007/2023, do 5 de decembro, polo que se aproba o regulamento que establece os requisitos que deben adoptar os sistemas e programas informáticos ou electrónicos que soporten os procesos de facturación de empresarios e profesionais, e a estandarización de formatos dos rexistros de facturación (RRSIF).
O artigo 29.2.j) da Lei 58/2003, do 17 de decembro, Xeral Tributaria (LGT), obriga os produtores, comercializadores e usuarios de sistemas e programas informáticos ou electrónicos que soporten os procesos contables, de facturación ou de xestión de quen desenvolvan actividades económicas a que os devanditos sistemas informáticos garantan a integridade, conservación, accesibilidade, lexibilidade, rastreabilidade e inalterabilidad dos rexistros, sen interpolacións, omisións ou alteracións de que non quede a debida anotación nos sistemas mesmos. Para iso, permite que se establezan certas especificacións técnicas a cumprir, así como a súa certificación e que usen formatos estándares de maneira que os seus rexistros sexan lexibles.
Normativa/Doutrina :
-
Artigo 2.j) da Lei 58/2003, do 17 de decembro, Xeral Tributaria.
O artigo 201 bis da Lei 58/2003, do 17 de decembro, Xeral Tributaria (LGT), prevé dous tipos de sancións, ambas as dúas graves:
-
Á fabricación, produción e comercialización de sistemas informáticos que non cumpran co que se dispón no artigo 29.2.j) da LGT e a súa normativa de desenvolvemento (regulamento, orde ministerial e documentación relacionada da sede electrónica da Axencia Tributaria).
A contía estipulada é de 150.000 euros fixos por cada exercicio económico en que se producisen vendas deste tipo de sistemas informáticos e por cada tipo distinto destes que sexa obxecto da infracción.
Doutra banda, cando non se certifiquen os devanditos sistemas informáticos estando obrigados a iso, sancionarase con 1.000 euros por sistema informático comercializado sen a devandita certificación.
-
Á tenza de sistemas informáticos que non se axusten ao que se establece no artigo 29.2.j) da LGT , cando os mesmos non estean debidamente certificados tendo que estaro por disposición regulamentaria ou cando se alterasen ou modificado os dispositivos certificados. O importe é de 50.000 euros por cada exercicio.
Normativa/Doutrina :
-
Artigo 201 bis da Lei 58/2003, do 17 de decembro, Xeral Tributaria.
Só a aqueles que se utilicen para expedir facturas (incluíndo as facturas simplificadas), é dicir, aos sistemas informáticos de facturación (SIF), desde que sexan utilizados por obrigados a expedir facturas (completas ou simplificadas, tanto a outros empresarios como a consumidores finais) a quen aplíquelles o regulamento aprobado polo Real decreto 1007/2023, do 5 de decembro: ver o apartado 2 da pregunta frecuente "A quen afecta o regulamento que establece os requisitos dos sistemas informáticos de facturación?" e a súa “regra dos 4 «NON»” de Cuestións xerais: ámbitos de aplicación.
Pola contra, non se aplicará a outros sistemas informáticos que se utilicen para emitir outro tipo de documentos xustificativos de entrega de bens ou prestación de servizos.
Normativa/Doutrina :
-
Artigo 2.j) da Lei 58/2003, do 17 de decembro, Xeral Tributaria.
-
Artigos 1.1 e 1.2 do regulamento que establece os requisitos que deben adoptar os sistemas e programas informáticos ou electrónicos que soporten os procesos de facturación de empresarios e profesionais, e a estandarización de formatos dos rexistros de facturación (RRSIF), aprobado polo Real decreto 1007/2023, do 5 de decembro.