Preguntas frecuentes (FAQ)

Os citados artigos do Regulamento de Obrigas de Facturación refírense aos sistemas informáticos do artigo 7 do Regulamento aprobado por RD 1007/23 (isto é, o Regulamento RSSIF). Pola súa parte, o artigo 3.3 do Regulamento SIF , exclúe do ámbito subxectivo deste aos obrigados ao SII (Subministración Inmediata de Información). Polo tanto, os devanditos novos requisitos incorporados aos artigos 6.5 e 7.5 do Regulamento de Obrigas de Facturación (ROF) aprobado por RD 1619/2012, só son obrigatorios para aqueles empresarios e profesionais obrigados NON suxeitos ao SII , cando deban expedir facturas. En particular as expresións “VERI*FACTU” ou “Factura verificable na sede electrónica da AEAT ”incluída nas facturas impresas emitidas só serán obrigatorias para os SIF dos citados empresarios que opten por funcionar de acordo a esta modalidade.

Os obrigados ao SII , a todos os efectos relativos á súa facturación propia, non quedan afectados polo RD 1007/2023.

Efectivamente, todas as facturas producidas cun SIF , calquera que sexa a modalidade empregada, deberán levar obrigatoriamente o código «QR» impreso. Esa obrigatoriedade deriva da redacción da Disposición final primeira do Real decreto 1007/2023, en relación co artigo 17 do Regulamento SIF aprobado polo devandito Real decreto.

No referente á finalidade do código «QR», a través deste non se envía a factura á AEAT polo seu emisor, senón que serve:

1. Para que o cliente destinatario da factura poida cotexar ou comprobar se o correspondente rexistro de facturación encóntrase en poder da AEAT ou non. Este cotexo terá lugar cando se utiliza un sistema de emisión de facturas verificables (sistema VERI*FACTU).

2. Pola contra, cando o sistema informático de facturación empregado é un sistema de emisión de facturas non verificables, a remisión da información á Administración Tributaria polo cliente destinatario da factura, por medio do código QR, serve para deixar constancia da existencia da factura mesma e o seu contido esencial, o cal podería servir para un posible contraste futuro por parte da AEAT.

En xeral o «QR» contribúe a permitir un mellor control do cumprimento tributario do emisor da factura, é dicir, é unha forma de mostrar unha maior "fiabilidade" fiscal (se a factura está rexistrada na AEAT , o cliente pode esperar que o seu provedor non está realizando ningún tipo de fraude fiscal, nin lle está repercutindo un IVE que logo non declara).

Normativa/Doutrina:

• Artigo 17 do regulamento que establece os requisitos que deben adoptar os sistemas e programas informáticos ou electrónicos que soporten os procesos de facturación de empresarios e profesionais, e a estandarización de formatos dos rexistros de facturación (RRSIF), aprobado polo Real decreto 1007/2023, do 5 de decembro.

A resposta que recibirá o empresario ou consumidor final, receptor da factura, dependerá de se se utilizaron ou non sistemas «VERI*FACTU» para expedir a factura.

Se a factura foi xerada a través dun sistema «VERI*FACTU», a AEAT procederá a cotexar a información recibida cos rexistros de facturación remitidos polo expedidor da factura. As respostas dadas a peticións realizadas a través do código «QR» por un sistema «VERI*FACTU» serán as seguintes:

1. Factura atopada. Na Axencia Tributaria consta unha factura con idénticas características á remitida.

2. Factura non atopada. Na Axencia Tributaria non consta ningunha factura coas características remitidas.

Se a factura foi xerada a través dun sistema de emisión de facturas non verificables, a AEAT non pode realizar un cotexo cos rexistros de facturación porque estes non foron enviados previamente polo expedidor da factura.  Neste caso, a mensaxe de resposta é “Factura non verificable”. Esta factura foi expedida por un sistema informático de facturación que NON é «VERI*FACTU», (é dicir, que non envía información da factura á Axencia Tributaria), polo que non se pode verificar, aínda que esa información pode servir de axuda a Axencia Tributaria no desempeño das súas tarefas de control do cumprimento tributario.

Para o caso de que se utilice facturación electrónica estruturada, ao non existir impresión en papel, o código QR non poderá incorporarse como tal á factura. Non obstante, a obriga de incorporar a información do QR , para o caso de facturación electrónica, xa sexa a factura completa ou simplificada, substitúese pola incorporación ás e-facturas do contido do QR , incluíndo a url de cotexo en sede da factura. Así establéceo o artigo 6.5.a) do Regulamento de Obrigas de Facturación ao dispor que No caso de que a factura sexa electrónica, a representación gráfica poderá ser substituída polo contido que representa o código “QR”.

Por iso os clientes que reciban facturas electrónicas estruturadas poderán utilizar a información contida na factura electrónica para, a través do URL recibido (a mesma que codificaría o QR), acceder ao servizo de verificación de factura igual que se escaneasen o código QR.

Se a factura electrónica non é estruturada, senón que simplemente se transmite en formato electrónico visible (PDF, TIF, etc) e imprimible, a incorporación do QR non terá especialidades respecto da que corresponde á emisión en papel.

Normativa/Doutrina:

• Artigo 6.5.a) do Regulamento polo que se regulan as obrigas de facturación, aprobado polo Real decreto 1619/2012, do 30 de novembro, na redacción que lle dá o RD 1007/2023, do 5 de decembro.

• Artigo 17 do regulamento que establece os requisitos que deben adoptar os sistemas e programas informáticos ou electrónicos que soporten os procesos de facturación de empresarios e profesionais, e a estandarización de formatos dos rexistros de facturación (RRSIF), aprobado polo Real decreto 1007/2023, do 5 de decembro e o seu desenvolvemento por Orde Ministerial.

Non. O código «QR» tributario solo engádese ás facturas – sexan «completas ou ordinarias» ou simplificadas, sexan en papel ou electrónicas – expedidas polos sistemas informáticos de facturación afectada polo RRSIF .

Normativa/Doutrina :

• Artigos 1.1 e 1.2 do regulamento que establece os requisitos que deben adoptar os sistemas e programas informáticos ou electrónicos que soporten os procesos de facturación de empresarios e profesionais, e a estandarización de formatos dos rexistros de facturación (RRSIF), aprobado polo Real decreto 1007/2023, do 5 de decembro.

• Artigos 6.5 e 7.5 do regulamento polo que se regulan as obrigas de facturación (ROF), aprobado polo Real decreto 1619/2012, do 30 de novembro, introducidos pola disposición final primeira un e dous do Real decreto 1007/2023, do 5 de decembro.

NON é obrigatorio imprimir en papel a factura, sempre que se utilicen sistemas de facturación electrónica (xa sexa estruturada ou non estruturada).

Doutra banda, calquera impresión dunha factura (ordinaria ou simplificada), ou imaxe da mesma en soporte dixital (factura electrónica non estruturada), debe levar impreso ou visible o QR e a demais información requirida. Pola contra, se a factura é electrónica estruturada non se require a imaxe do QR , pero si o seu contido (en forma de URL da sede electrónica habilitada para este efecto).

A remisión do rexistro de facturación (porén o contido ao que se refiren os artigos 10 e 11 do RRSIF aprobado por RD 1007/2023) por parte da empresa á AEAT é unha obriga adicional (na modalidade VERI*FACTU), pero responde a outra finalidade e en nada contradi a obriga de incorporar o código «QR» ou a url ás facturas emitidas.

Normativa/Doutrina:

• Artigo 17 do regulamento que establece os requisitos que deben adoptar os sistemas e programas informáticos ou electrónicos que soporten os procesos de facturación de empresarios e profesionais, e a estandarización de formatos dos rexistros de facturación (RRSIF), aprobado polo Real decreto 1007/2023, do 5 de decembro.

O servizo de cotexo de «QR» vaise a poder realizar desde calquera dispositivo que dispoña dunha cámara e teña acceso ao recoñecemento do QR para obter o URL e conexión á web.

Para realizar o anterior proceso o uso da APP da AEAT é aconsellado, aínda que non imprescindible. A APP da AEAT é unha garantía á hora de asegurar que o «QR» incorporado á factura e lido non sexa irregular.

Con carácter xeral, os códigos «QR» nas facturas impresas (ou visualizables) deberán figurar en ao principio da factura, antes de que empece o contido desta . Polo tanto, será sempre o primeiro código «QR» que aparecerá na factura. Se se utiliza un formato de orientación vertical para organizar e dispor o contido da factura, o código «QR» situarase arriba desta , próximo á marxe superior, preferiblemente centrado ou, se non, próximo á marxe superior esquerdo. No caso de utilizar un formato de orientación horizontal (apaisado) para a factura, o código «QR» situarase á esquerda desta , preferiblemente próxima á marxe superior esquerdo (ou, se non, centrada con respecto ás marxes superior e inferior da factura). Trátase de homoxeneizar a súa situación para que sexa previsible a súa situación. Non obstante, está previsto que, se existen obstáculos que fagan inconveniente esta situación, poida adoptarse outra situación, sempre que sexa claramente visible e distíngase de calquera outro código ou QR empregado. Se hai algún elemento preimpreso no papel que se vai a utilizar para imprimir a factura e que, polo tanto, non é xerado desde o SIF (como podería ser o logotipo da empresa, supondose que o resto de información xéraa o SIF), a parte preimpresa, ao non ser xerada polo SIF podería manterse no seu lugar, quedando o QR situado como primeelemento do “resto” da factura que si xera o SIF.

O QR tributario solo debe aparecer unha vez, ao principio da factura e antes do contido desta . Polo tanto, se a factura ocupase máis dunha páxina, deberá figurar na primeira páxina e non nas seguintes.

A formulación de situación ao principio da factura pretende aliñarse co espírito do artigo 29.2.j) da Lei 58/2003, do 17 de decembro, Xeral Tributaria, introducido polo artigo da Lei 11/2021, do 9 de xullo, de medidas de prevención e loita contra a fraude fiscal, xa que así se logra dar máxima visibilidade ao QR tributario, sendo un piar fundamental do modelo. Desta forma garántese que sexa visible, normalízase e fai previsible a súa situación favorecendo o seu uso e contribuíndo á concienciación e colaboración cidadá e á transparencia no cumprimento fiscal de quen expide as facturas, o que ademais contribúe a favorecer a súa boa imaxe.

Normativa/Doutrina:

• Orde Ministerial que desenvolve o Regulamento que establece os requisitos que deben adoptar os sistemas e programas informáticos ou electrónicos que soporten os procesos de facturación de empresarios e profesionais, e a estandarización de formatos dos rexistros de facturación (RRSIF), aprobado polo Real decreto 1007/2023, do 5 de decembro.

No referente ao tamaño do código QR, en orde a unha maior normalización do mesmo en todas as facturas, e a asegurar unha lexibilidade estándar, ten que estar comprendido dentro do rango esixido de dimensións (que coincide co adoptado nas especificacións polas Facendas Forais no Proxecto TicketBAI), non podendo ser nin inferior nin superior.

Ese tamaño debe situarse na seguinte pinza:

• non pode ser menor de 30x30 mm

• non pode ser maior de 40x40 mm.

Considérase que o devandito rango é o máis axeitado, para permitir albergar o contido que debe incluírse no código QR, e para facilitar a súa lectura polos dispositivos con capacidade para iso.